Wednesday 6 February 2008

Η Ευτυχία είναι απλή

Η Ευτυχία είναι απλή

Η Ευτυχία είναι απλή, ρώτα παιδί να μάθεις.
Ανάγνωσε τη σκέψη του, μελέτα την καρδιά του,
άγγιξε την ψυχούλα του και θα βρεις θρονιασμένο
αυτό που τόσο λαχταράς, που τόσο σε μαγεύει
και που γι αυτό γεννήθηκες, μα τόσο σε παιδεύει.

Δες τη χαρά την άδολη στου δώρου το ξεδίπλωμα,
που η ευτέλειά του δε μετρά για τη δική του σκέψη,
αγνότητα στην έκπληξη, και στο ξεφωνητό του...
τ’ αγγίζει με τα μάτια του, με την καρδιά μιλάει,
κι απλώνοντας τα χέρια του γλυκοχαμογελάει.

Κοίτα στη σκέψη του παιδιού τον κόσμο πώς τον βλέπει.
Μια λακουβίτσα με νερό είναι γι΄ αυτό λιμνούλα
και καλοτάξιδο σκαρί η χάρτινη βαρκούλα.
Οι ευωδιές των λουλουδιών και οι απλές οι νότες,
σε γελαστό παιάνα, χαριτωμένο, αυθεντικό,
σε τραγουδάκι παιδικό, μεμιάς μετουσιώνονται,
για να υμνούν το ξέχωρο, της ομορφιάς το κάλλος.

Της σκέψης μας γυρίσματα μέσα σε κύκλο φαύλο.
Τα ένοχα τα θέλω μας, τα πρέπει μας με κόπο,
- σαν τοξοβόλοι αδέξιοι, άλλα κι αλλού χτυπάμε -,
τις σκέψεις τις πολύπλοκες, τις βαριοφορτωμένες
με χρώματα τις ντύνουμε μα πάντα γκρίζες βγαίνουν.

Κι αν κανονάρχες στη ζωή και καπετάνιους πρώτους,
επέλεξες και όρισες τους θησαυρούς της μάθησης,
τ’ αποτυπώματα σοφών, την επιστήμη όλη,
σε τόμους, σε πολύπτυχα, σε δεδομένα μύρια,
γι΄ αυτό που ψάχνεις άπληστα, μια στάλα ευτυχίας,
δε θα το βρεις, δεν είν’ εκεί και μάταια το ψάχνεις.

Η ευτυχία που ζητάς αλλού ‘ναι θρονιασμένη

Βρες το παιδάκι μέσα σου, ξαναζωντάνεψέ το,
και στοργικά απίθωσ΄ το στης εξοχής τον κήπο.
Στρώσε χαλάκι ευωδιαστό επάνω του να κάτσει
και πάνωθέ του σκιερό το μόσχο του ελάτου,
κι αυτό με κελαηδίσματα, σα σπίνος, σαν αηδόνι,
σαν τσιροπούλι της αυγής και σαν νυχτοπουλάκι,
με τραγουδάκια θα σου πει, λογάκια της αλήθειας,
για τα ουράνια χρώματα στον κόσμο της αγάπης,
για το καλό και τ΄ όμορφο, για της ζωής το δίκιο.


Θε να σου πουν τα μάτια του, της σκέψης χελιδόνια,
και το καθάριο, φωτεινό, το άδολό του βλέμμα,
η ζεστασιά της αγκαλιάς, τ' ακούραστο παιχνίδι,
ο φωτεινός ο κόσμος του, το γάργαρό του γέλιο,
η σπίθα στα ματάκια του -δυο λαμπερά πετράδια
απ΄ αργαστήρι ουράνιο με τέχνη δουλεμμένα-
για να ζυγιάσεις και μετά απλά να καταλάβεις:
H ευτυχία είναι απλή, σαν του παιδιού τη σκέψη.

Βασιλική Δεδούση

2 comments:

  1. τελικα μαλλον ειναι υποκειμενικη. Απο την ηλικια, την αθωοτητα, την διαθεση, τις αναγκες :[
    http://yannidakis.spaces.live.com

    ReplyDelete
  2. Η ευτυχία φίλε μας είναι εφικτή, διάβασε το ποίημα προσεκτικά και αναζήτησε την ουσία του

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki