Sunday 3 April 2011

Τα παιδιά της Αθήνας του 2011

Κάθε μέρα κινούμαι με τα Μ.Μ.Μ. Βλέπω παντού στους δρόμους ναρκομανείς, ζητιάνους, μαύρους, σκουπίδια παντού, αλλά το πιο ανατριχιαστικό που βλέπω τώρα τελευταία είναι 
μικρά παιδιά ηλικίας 10-12 χρόνων να ψάχνουν τα σκουπίδια να βρουν κάτι να φάνε.

Δίπλα τους παιδιά με τα κινητά τους να πηγαίνουν στο "MALL" για καφεδάκι.

Ντρέπομαι και λυπάμαι που βλέπω γύρω μου μια πόλη σε παρακμή, τους πολίτες σε εξαθλίωση και παιδιά ενός κατώτερου θεού δίπλα σε κάποια άλλα, που όταν μεγαλώσουν δεν θα καταλάβουν ποτέ τον συνάνθρωπο τους.

Για μένα και οι δυο περιπτώσεις είναι χαμένη γενιά από αξίες και αυτό είναι χειρότερο για μια κοινωνία, ακόμα και από το μνημόνιο. 

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Ανοιξιάτικο Παζάρι από τον Σύλλογο Συνδρόμου Down Ελλάδος


Ο Σύλλογος Συνδρόμου Down Ελλάδος σας προσκαλεί στο ανοιξιάτικο παζάρι του για να κάνετε τις πασχαλινές αγορές σας! Θα βρείτε λαμπάδες, κατασκευές, δώρα και πολλά άλλα!

Σάββατο 9 και Κυριακή 10 Απριλίου 
10 π.μ. - 9 μ.μ.

Καρανιβάλου 31
Κάτω Τούμπα
Θεσσαλονίκη


Παζάρι Αγάπης για τα παιδιά της «Αγκαλιάς»

Η "Αγκαλιά" θα πραγματοποιήσει Πασχαλινή Αγορά (Παζάρι Αγάπης) στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Μετρό στο σταθμό Σύνταγμα, το τριήμερο 

4,  5 και 6 Απριλίου 2011

τα έσοδα του οποίου διατίθενται στο Κέντρο Φροντίδας  Μητέρας και Παιδιού, για την υποστήριξη των προστατευομένων οικογενειών της "Αγκαλιάς" .

Με χαρά περιμένουμε εσάς και τους φίλους σας, να σας ξεναγήσουμε στο γεμάτο από αγάπη και καλούδια παζάρι μας, για να δοκιμάσετε και να αγοράσετε βιολογικά προϊόντα, τοπικά προϊόντα, χειροτεχνίες, λαμπάδες, κουλούρια και τσουρέκια, είδη ένδυσης και υπόδησης, είδη σπιτιού και υαλικά, καθώς και πλήθος άλλων προϊόντων, σε τιμές προσιτές για όλους. 

Θα βρείτε δώρα για τα αγαπημένα σας πρόσωπα με την ευκαιρία των εορτών του Πάσχα, αλλά και πράγματα για εσάς και το σπίτι σας.
Με περισσή χαρά θα δεχθούμε την προσφορά φίλων μας σε είδη που μπορούν να ενισχύσουν την αγορά μας εξυπηρετώντας το σκοπό της "Αγκαλιάς".
Αλλά και η παρουσία σας στο Παζάρι μας θα μας προσφέρει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.


Απέκτησε τρία παιδιά, μεγάλωσε δεκαεννιά!!

Η Μαρίνα είναι μία από τις παλαιότερες μητέρες στο χωριό της Βάρης. Σήμερα φροντίζει τρία αγόρια και ένα κορίτσι. Όμως κρατά πάντα ανοιχτή την αγκαλιά της για παιδιά που έχουν πια μεγαλώσει όπως τον 25χρονο σήμερα Χρήστο
Πατήστε στην εικόνα για να τη δείτε σε μεγένθυνση Όνομα:  assets_LARGE_t_420_51057549_type11495.jpg Εμφανίσεις:  9 Μέγεθος:  42,5 KB
Kάθε πρωί η κ. Μαρίνα ξυπνάει τα παιδιά της για να πάνε στο σχολείο. Τη Μένια, τον Στρατή, τον Λουκά και τον Παναγιώτη. Παιδιά που δεν γέννησε, αλλά κλήθηκε να μεγαλώσει. Είναι

μητέρα κατ' επάγγελμα, θα έλεγε κανείς. Αν και αυτό που κάνει μόνο επάγγελμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί...

Η κ. Μαρίνα είναι από τις παλαιότερες μητέρες SOS. Μεγαλώνει παιδιά που έχουν εγκαταλείψει άλλοι. Μετρά στο χωριό της Βάρης σχεδόν μία 20ετία και έχει μεγαλώσει 16 παιδιά. «Και τρία τα άλλα, τα φυσικά μου, δεκαεννιά»... Μας υποδέχεται στο σπίτι της, γεμάτο από παιδικές φωνές, κυνηγητά, γέλια. Εκεί είναι και ο Χρήστος, 25 χρόνων πια, από τα πρώτα παιδιά που ανέλαβε. Και «από τα σούπερ αγαπημένα μου», θα συμπληρώσει, ενώ ψήνει τον καφέ.


Η ιστορία ξεκίνησε απλά. «Ένα μεσημέρι είδα μια διαφήμιση στην τηλεόραση. Σπιτάκια και παιδάκια. Αυτό ήταν. Κάτι έγινε μέσα μου και είπα φεύγω. Έμενα στο Ναύπλιο και είχα τουριστικό γραφείο. Η πρώτη που το έμαθε ήταν η μάνα μου. Της λέω, ''την έχασες την κόρη σου''. Δεν το πίστευε. Ήμουν και μοναχοπαίδι. Ίσως κι αυτό να έπαιξε τελικά τον ρόλο του».


Αρχικά ήρθαν στη ζωή της οι τρίχρονες Αθηνά και Μαρία, με μαμάδες Ελληνίδες και μπαμπάδες Ρώσους. «Δεν μιλούσαν ελληνικά. Ήμουν όλη τη μέρα με το λεξικό». Μετά έφτασαν στο σπίτι πέντε αδέλφια και ο 9χρονος Χρήστος. «Είχαμε έρθει με τη μάνα μου και κάτσαμε να φάμε. Ντρεπόμουνα. Μιλούσα διστακτικά και προσπαθούσα με νοήματα να συνεννοηθώ με τα άλλα παιδιά», θυμάται ο ίδιος. Πριν πάει στο χωριό SOS, είχε περάσει κάποια χρόνια στο ΠΙΚΠΑ. «Μια μέρα εμφανίστηκε η μάνα μου και μου λέει, ήρθα να σε πάρω. Χαρά εγώ μεγάλη. Δεν ερχόταν ποτέ. Την ρωτάω γιατί; Μου λέει επειδή κλείνουν. Εμεινα». Στο χωριό της Βάρης έφτασε με μεγάλα μαθησιακά κενά. Δεν ήξερε την προπαίδεια ή τους μήνες. Σήμερα έχει υπεύθυνη θέση σε αλυσίδα εστίασης και εργάζεται ως ασφαλιστικός σύμβουλος. Νοικιάζει σπίτι στον Αγ. Δημήτριο και θέλει να κάνει πολλά παιδιά.


«Με τη μαμά Μαρίνα και τα αδέλφια μου βλεπόμαστε συχνά. Χριστούγεννα, Πάσχα και γιορτές τα περνάμε όλοι μαζί εδώ. Κι όταν δεν φτάνουν τα κρεβάτια στρώνουμε μπροστά στο τζάκι», μας λέει ο Χρήστος. Τα αδέλφια του είναι τα παιδιά με τα οποία μεγάλωσε μαζί στο χωριό SOS. Όσο για τους φυσικούς του γονείς; «Τους ευγνωμονώ που με έφεραν εδώ και τους κατηγορώ επειδή μέχρι και τώρα, που προσπαθώ να πάρω λίγη αγάπη, δεν είναι εκεί. Δεν πειράζει. Τους προσφέρω εγώ ό,τι μπορώ. Πήρα πολλή αγάπη εδώ μέσα και γέμισα»...


Η ζωή στα χωριά SOS

Οι ευθύνες και οι μεγάλες χαρές


Η μαμά Μαρίνα είναι ευσυγκίνητη. Αυτό φαίνεται συχνά κατά τη διάρκεια της κουβέντας. Μιλά για τα καλοκαίρια που περνούσε με τα οκτώ παιδιά της στο Ναύπλιο, για τα ταξίδια με το τρένο «επειδή τότε δεν χωρούσαμε στο αυτοκίνητο», για τις αδελφικές σχέσεις που έχουν τα φυσικά παιδιά της με τα παιδιά που μεγάλωσε στο χωριό SOS, για τις φουρτούνες και τις αγωνίες μιας μάνας με τόσες ευθύνες. «Στην εφηβεία τους τα αγόρια δεν ήθελαν να πάνε σχολείο και πετούσαν στα κεραμίδια τις τσάντες τους. Φοβόμουν κι έλεγα τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά αν δεν μάθουν πέντε γράμματα; Πώς θα σταθούν στην κοινωνία που δεν έχουν κανέναν δίπλα τους;» λέει η κ. Μαρίνα και συνεχίζει: «Δεν είναι εύκολο για τα φυσικά σου παιδιά, πόσο μάλλον για τα παιδιά εδώ, που έχουν αυξημένη ανάγκη από αγάπη. Τα πρώτα χρόνια συγκλονίστηκα από χειρονομίες και αγκαλιές. Με τα φυσικά μου παιδιά δεν είχα ανατριχιάσει σε αυτόν τον βαθμό. Μήπως θεωρούσα δεδομένη την αγάπη τους; Δεν ξέρω. Κι αυτή είναι η μεγάλη μου αγωνία. Πότε θα χορτάσουν όσα τους έχουν λείψει; Και θα τα χορτάσουν ποτέ; Η απόρριψη που έχουν βιώσει είναι μεγάλη».


Θυμάται τότε που τα κορίτσια της, μεγάλα πια, την έπαιρναν τηλέφωνο να της ανακοινώσουν πως έχουν δεσμό και πως θέλουν να τον γνωρίσουν στη μητέρα τους. «Με ρωτούσαν, να τον φέρουμε εκεί ή να πάμε στη φυσική μας μαμά; Ο,τι αισθάνεστε, τους απάντησα. Και τελικά ήρθαν από εδώ και εμένα πια μου άρεσε πολύ. Τώρα θέλω να μου κάνουν και εγγόνια». Τη ρωτάμε αν χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να κερδίσει κανείς τα παιδιά. «Οχι, αν είσαι αληθινός και δείχνεις αυτό που αισθάνεσαι. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται το ενδιαφέρον σου. Δεν μπορείς να τα ξεγελάσεις. Σιγά σιγά οι θυσίες που κάνεις αποδίδουν»...


Αδυναμία γονέων

Αύξηση των αιτήσεων 40% για εισαγωγές ανηλίκων στα χωριά SOS

Η
«Μητέρα SOS» μένει 24 ώρες το 24ωρο μέσα στο χωριό, μεγαλώνοντας ταυτόχρονα 5-6 παιδιά. Πρέπει να είναι 32-45 ετών, ελληνικής ιθαγένειας και να μην έχει προσωπικές - οικογενειακές υποχρεώσεις. Στα ρεπό της την αντικαθιστά η «θεία». Στα τρία χωριά SOS που λειτουργούν σήμερα στη Βάρη Αττικής, τη Θεσσαλονίκη και την Αλεξανδρούπολη φιλοξενούνται πάνω από 250 παιδιά και οι αιτήσεις συνεχώς αυξάνονται.
Όπως  τονίζει ο γενικός διευθυντής των χωριών SOS, Γιώργος Πρωτόπαπας, τα αιτήματα για εισαγωγές παιδιών έχουν αυξηθεί κατά 40%, ενώ έχουν εκτοξευθεί τα αιτήματα για ψυχολογική, μαθησιακή υποστήριξη. Κι ενώ παλιά οι οικονομικοί λόγοι ήταν δευτερεύοντες, με πρωτεύουσες αιτίες την τοξικομανία, την κακοποίηση, την εγκατάλειψη κ.λπ., τώρα η φτώχεια και η οικονομική εξαθλίωση εξελίσσεται στον νούμερο ένα λόγο για τον οποίο νέοι γονείς αδυνατούν να υποστηρίξουν τα παιδιά τους.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ


www.ethnos.gr

Πασχαλινές Λαμπάδες από τα χεράκια σας
Χειροποίητες πασχαλινές λαμπάδες


Όταν ήμασταν μικρά παιδιά περιμέναμε πως και πως από τον νονό ή τη νονά μας, να μας φέρει την πασχαλινή λαμπάδα, που θα ανάψουμε το βράδυ της Ανάστασης. 


Μεγαλώνοντας, η πασχαλινή λαμπάδα έγινε δική μας υπόθεση και ίσως να χάθηκε μαζί με τα χρόνια της αθωότητας κι εκείνη η γλυκιά προσμονή μιας υπέροχης λαμπάδας με τα στολίδια της και τα παιχνίδια της. 
Σίγουρα δεν είναι λίγες οι φορές που το βράδυ της Ανάστασης κρατήσαμε μια λευκή λαμπάδα που αγοράσαμε σε πακέτο των 5 για όλη την οικογένεια.
Όμως, γιατί να μην κάνουμε αυτό το όμορφο έθιμο της πασχαλινής λαμπάδας, να είναι μια ευχάριστη και δημιουργική ασχολία για εμάς, αν έχουμε χρόνο, αλλά και διάθεση;

Μπορούμε εύκολα να φτιάξουμε την πασχαλινή λαμπάδα που θα κρατήσουμε στην Ανάσταση, μπορούμε να φτιάξουμε λαμπάδες που θα δωρίσουμε στους αγαπημένους μας και αν έχουμε βαφτιστήρια, μπορούμε φέτος να τους προσφέρουμε μια λαμπάδα που θα έχουμε φτιάξει με τα χεράκια μας. Υπάρχει καλύτερο δώρο από αυτό που δημιουργήσαμε μόνες μας με αγάπη και προσωπική φροντίδα;

Πως θα φτιάξετε χειροποίητες πασχαλινές λαμπάδες

Σκεφτείτε αρχικά για ποιους θέλετε να φτιάξετε λαμπάδες. Ανάλογα με τα πρόσωπα για τα οποία προορίζετε τις δημιουργίες σας, βγείτε στα μαγαζιά και αγοράστε τα υλικά που θα χρειαστείτε.
Θα ξεκινήσετε με την αγορά έτοιμων κεριών στο μέγεθος και τα χρώματα που προτιμάτε για κάθε πρόσωπο στο οποίο θα προσφέρετε τη λαμπάδα.
Τα υλικά διακόσμησης για να στολίσετε τις λαμπάδες σας είναι πάρα πολλά και ανάλογα με το ύφος της κάθε λαμπάδας, θα δείτε πως έχετε πολλές επιλογές. 
Παρακάτω ομαδοποιούμε μερικές προτάσεις για υλικά διακόσμησης ανάλογα με το αν προορίζονται για ενήλικες (άνδρες και γυναίκες) ή παιδιά (κορίτσια και αγόρια).


Κορδόνια
Αποξηραμένα άνθη 
Στάχια, Δαντέλες
Ξυλάκια κανέλας και άλλα μυρωδικά
Διακοσμητικά αντικείμενα, ανάλογα με το θέμα
Δωράκια, όπως κομπολόι για τους άνδρες ή μενταγιόν για τις γυναίκες

Παιδιά

Κορδέλες
Κορδόνια
Παιχνιδάκια, όπως ανεμόμυλους, ξύλινα παιχνίδια, κούκλες - ήρωες
Πουγκάκια με καραμέλες ή σοκολατένια αυγουλάκια

Προτάσεις διακόσμησης για τις πασχαλινές λαμπάδες

Ναυτική - θαλασσινή λαμπάδα

Ξεκινήστε τη δημιουργία σας πάνω σε ένα λευκό κερί. Κρατήστε τη λαμπάδα και αρχίστε να τυλίγετε από τη βάση μέχρι τη μέση της λαμπάδας, ένα μπλε κορδόνι αφήνοντας κενά ανάμεσα. Θα κολλήσετε το κορδόνι στη βάση και στη μέση του κεριού, ώστε να μείνει σταθερό. 
Μπορείτε να αντιστρέψετε τους χρωματισμούς, χρησιμοποιώντας λευκό κορδόνι σε μπλε κερί. Λίγο κάτω από τη μέση του κεριού, δέστε με μια μπλε (ή λευκή για το αντίστροφο) κορδέλα έναν όμορφο φιόγκο, στερεώνοντας με αυτόν ένα όμορφο διακοσμητικό που θυμίζει θάλασσα. 
Αν προορίζεται για άνδρα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια άγκυρα, αν προορίζεται για γυναίκα, μια όμορφη πρόταση είναι ένα ασημένιο μπρελόκ σε σχήμα βαρκούλας και αν προορίζεται για αγοράκι, ένα παιχνιδάκι με ένα πειρατικό καραβάκι είναι ότι πρέπει. Ειδικά για μια λαμπάδα που απευθύνεται σε γυναίκα, μπορείτε να τυλίξετε το κορδόνι χωρίς να αφήνετε κενά και να κολλήσετε πάνω του, μικρά κογχυλάκια και αστερίες.

Πασχαλινή λαμπάδα του αγρού

Φτιάξτε μόνες σας πασχαλινές λαμπάδεςΜια κίτρινη ή λευκή λαμπάδα είναι κατάλληλη για να δημιουργήσετε πάνω της ένα θέμα με λουλούδια του αγρού. 
Προμηθευτείτε αποξηραμένα άνθη και στάχια. Φτιάξτε ένα μπουκετάκι από τα άνθη και τα στάχια και δέστε το περίπου στη μέση της λαμπάδας και σε σημείο που να μην ενοχλεί όταν ανάψει το φιτίλι. 
Για να το δέσετε, θα χρησιμοποιήσετε μια κορδέλα σε χρώμα και πλάτος που σας αρέσει. Στη φαντασία δεν υπάρχουν κανόνες και περιορισμοί. Ολοκληρώστε με έναν όμορφο φιόγκο. Μια τέτοια λαμπάδα είναι κατάλληλη για γυναίκα, αλλά και για κορίτσι. Μπορείτε να τη δωρίσετε στην αδερφή σας, την πεθερά σας ή τη μητέρα σας.

Πάτρα: χιλιάδες παιδιά ζουν στα όρια της φτώχειας

Διπλάσιος είναι ο αριθμός των επίσημων απόρων της Πάτρας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Την ίδια στιγμή, πρόσφατη έρευνα έκανε λόγο για χιλιάδες παιδιά που ζουν στην πόλη στα όρια της φτώχειας. Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκε στην πόλη ογκώδης πορεία κατά της φτώχειας και των σκληρών μέτρων που εξήγγειλε η κυβέρνηση.


   Όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία των δήμων της περιοχής, οι άπορες οικογένειες της Πάτρας έχουν φτάσει στις 800 από 450 που ήταν πέρυσι τέτοια εποχή. Το αποτέλεσμα είναι να στρέφονται στους δήμους και την εκκλησία για τρόφιμα και μεταχειρισμένα ρούχα. Εκτιμάται μάλιστα ότι ο αριθμός θα καθώς οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και η αύξηση του ΦΠΑ στα περισσότερα προϊόντα, δεν επιτρέπει σε πολλά άτομα να ζουν χωρίς την οικονομική στήριξη φορέων της περιοχής.

   Την Τρίτη, ο δήμαρχος Πατρέων Γιάννης Δημαράς συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομο και συζήτησαν θέματα που αφορούν κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις για την αντιμετώπιση των οικονομικά αδύναμων που δοκιμάζονται και συνεχώς πολλαπλασιάζονται λόγω της οικονομικής κρίσης, ενώ έμφαση δόθηκε στην παροχή βοήθειας ιδιαίτερα κατά την περίοδο των εορτών του Πάσχα.

   Οι κ.κ. Χρυσόστομος και Δημαράς για την περίοδο των εορτών αποφάσισαν τη συγκρότηση κλιμακίων που θα αποτελούνται από αντιδημάρχους, δημοτικούς συμβούλους και εκπροσώπους της Μητρόπολης, τα οποία θα έχουν στόχο την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών για τους συμπολίτες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα καθώς και την αγορά και συγκέντρωση τροφίμων για τους απόρους, από τα σούπερ μάρκετ. Ακόμη, την πραγματοποίηση εράνων στους ναούς της Πάτρας για τη συγκέντρωση χρημάτων προκειμένου να ενισχυθεί η Τράπεζα Τροφίμων του Δήμου για την αγορά τροφίμων.

   Τις δύο Κυριακές πριν το Πάσχα, στους ναούς της πόλης θα γίνεται συγκέντρωση τροφίμων για την ενίσχυση της Τράπεζας Τροφίμων. Μητρόπολη και δήμος θα συνεργαστούν ακόμη για να διανεμηθεί υπερδιπλάσιος αριθμός αμνοεριφίων σε σχέση με πέρυσι για το Πασχαλινό τραπέζι των οικονομικά αδύναμων πολιτών, λόγω της διεύρυνσης του Δήμου Πατρέων.
Εν τω μεταξύ, πρόσφατη έρευνα έκανε λόγο για περισσότερα από 450.000 παιδιά στην Πάτρα, που ζουν στα όρια της φτώχειας
   Η έρευνα για την φτώχεια στην παιδική ηλικία, που δημοσιεύτηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, ανέφερε επίσης ότι αναμένεται αύξηση του αριθμού αυτού λόγω της οικονομικής κρίσης.
........................................
tvxs

Ο Νόμος του Αλληλέγγυου!

Το Αλληλέγγυον του Βασιλείου Β΄

… έβγαλε διαταγή (ο Βασίλειος Β΄) οι εισφορές των φτωχών που είχαν καταστραφεί να πληρώνονται από τους δυνατούς. Ονομάστηκε δε η τέτοιου είδους είσπραξη «Αλληλέγγυον». 

Το τελευταίο νομοθετικό μέτρο
είναι το "Αλληλέγγυον"
του Βασιλείου του Β'.

Ο Νόμος του Αλληλέγγυου!

         Ξεφύλλιζα πριν λίγες μέρες την ιστορία της Ε΄ Δημοτικού που είχε αφήσει ο γιος μου στο σπίτι και το μάτι μου έπεσε στο μάθημα για τη Χρυσή Εποχή του Βυζαντίου.
Τότε, λέει, είχε γίνει ένας νόμος, ο νόμος του Αλληλέγγυου όπως ονομάστηκε, όπου οι πλούσιοι γαιοκτήμονες μαζί με τους δικούς τους φόρους, πλήρωναν στο κράτος και τους φόρους των φτωχών γειτόνων τους όταν εκείνοι αδυνατούσαν!
          Αιώνες πριν! Κι ως συνήθως, αντί να διδαχτούμε από την ιστορία και να φροντίσουμε αυτοί που όλα τα χρόνια έπιναν το αίμα μας κι αβγάταιναν τη δική τους περιουσία σε βάρος του άμοιρου μεροκαματιάρη, να πληρώσουν επιτέλους για όλα, τους κάνουμε και διευκολύνσεις, πάλι σε βάρος μας κι ας αρχίσανε πια οι πλάτες μας να μην αντέχουν...
         Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια και θα γυρνάμε απ' την άλλη, δεν ξέρω. Ως πότε θα κάνουμε πως δεν θυμόμαστε, ή δεν καταλαβαίνουμε, πως το ψωμί λιγοστεύει και δεν είναι για όλους.
Κάποιοι απλά παίζουν με τα νεύρα και το μυαλό μας!
Κι εμείς, αντί να βγούμε στους δρόμους ουρλιάζοντας, διεκδικώντας το αυτονόητο, δουλειά, αξιοπρέπεια, κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου και κάνουμε παρελάσεις φοβερίζοντας ξένους εχθρούς, ενώ το σαράκι μας τρώει από μέσα...

«Χωρίς δικλείδες ασφαλείας το νομοσχέδιο
για τη δωρεά οργάνων»

Θα είναι πολύ ‘απλό’, σύμφωνα με τη νέα νομοθετική πρόταση, να μπορούν να δωριστούν τα όργανα ενός παιδιού χωρίς γονική επιμέλεια απλώς και μόνο με την προφορική εντολή ενός επιτρόπου (!!)
 

Θαρρεί κανείς πως έχει ξεχάσει το Υπουργείο Υγείας πως μιλάμε για ανθρώπους και τα όργανα τους και όχι για ανταλλακτικά!!!

Σχέδιο Νόμου Δωρεάς Οργάνων

Την αντίθεσή της στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου για τη δωρεά οργάνων εκφράζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών, καλώντας το υπουργείο Υγείας να το ξανασκεφτεί και να το συζητήσει δημόσια.

Σε ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι η “εικαζόμενη συναίνεση” που προωθείται από το σχέδιο νόμου και βασίζεται στο μοντέλο που εφαρμόζεται στην Ισπανία, ουδέποτε έλυσε το πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων, καθώς απαιτείται προηγούμενη οργανωμένη ενημερωτική προσπάθεια.
«Ούτε στην Ισπανία, ούτε και αλλού, όπου υπάρχει η εικαζόμενη συναίνεση, αγνοούν τη συγκατάθεση των συγγενών του θανόντος. Φανταστείτε πόσο ‘απλό’ θα είναι, σύμφωνα με τη νέα νομοθετική πρόταση, να μπορούν, για παράδειγμα, να δωριστούν τα όργανα ενός παιδιού χωρίς γονική επιμέλεια, απλώς και μόνο με την προφορική εντολή ενός επιτρόπου», επισημαίνει η Ομοσπονδία.

Παράλληλα, τονίζει ότι το να επιβληθεί αυταρχικά η δωρεά οργάνων, κάθε άλλο παρά ευνοϊκό μπορεί να είναι στην ιδέα της δωρεάς οργάνων και το πιθανότερο είναι να αυξήσει κι άλλο την ανασφάλεια του μέσου έλληνα πολίτη και να οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση των πτωματικών μεταμοσχεύσεων, αφήνοντας στη μοίρα τους ασθενείς που δεν έχουν άλλη λύση, όπως οι καρδιοπαθείς.
 
Κίνδυνος για εμπόριο οργάνων

Την αντίδραση της Ομοσπονδίας προκαλεί η αφαίρεση οργάνων από ζώντες δότες, αφού, όπως διευκρινίζει “καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η διεύρυνση των μεταμοσχεύσεων από ζώντες δότες, χωρίς τη δικλείδα ασφαλείας της στενής συγγένειας, θα οδηγήσει σε αγοραπωλησίες οργάνων, με νομιμοφανή τρόπο, όπως συμβαίνει στις υπανάπτυκτες χώρες. 

Είναι ουτοπικό να πιστέψει κάποιος ότι μακρινοί συγγενείς, πρόσωπα συνδεόμενα συναισθηματικά ή με ένα απλό σύμφωνο συμβίωσης, θα δωρίσουν από ‘αλτρουισμό’ τον νεφρό τους, βάζοντας σε όποιο κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα”.
Μάλιστα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι στις εποχές που ζούμε, με την ανεργία και την οικονομική εξαθλίωση πολλών συμπολιτών μας, θα είναι πολλοί εκείνοι που δεν θα διστάσουν να πουλήσουν τον νεφρό τους, τη στιγμή, μάλιστα, που οι ποινές είναι μηδαμινές.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki