Saturday 30 April 2011

Απόστολος Σάντας: Ήρωας στα δεκαεννιά του χρόνια
Apostolos Santas died today

22 Φεβρουαρίου 1922 - 30 Απριλίου 2011

Ποιος επικήδειος καλύτερος από τη δική του συγκλονιστική αφήγηση;;

Apostolos Santas died today

«Να την γκρεμίσομε (τη σημαία τους) και να την ξεσχίσομε
και να πλύνομε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο».
«Όταν το Μέτωπο της Μακεδονίας έσπασε και η Μπότα των Ναζί κατέβαινε και μας πλάκωνε στο στήθος, η πρώτη μου σκέψη ήταν

ΧΑΡΙΖΩ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΑ

Επειδή, οι καιροί είναι δύσκολοι, σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να μαζεύουμε κάθε φορά τα παλιά παιχνίδια του παιδιού μας  και να χαρίζουμε σε άλλα. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα mail στο Παίζουμε μαζί paizoumemaziblog@gmail.com με μία περιγραφή του παιχνιδιού ή των βιβλίων που θέλετε να χαρίσετε και μερικές φωτογραφίες, καθώς και το ακριβές σημείο στην Ελλάδα ή το εξωτερικό και εάν είναι δυνατόν  την ώρα που θα το αφήσετε... ώστε να το βρει κάποιος.  
Θα τα δημοσιεύω, συνεχώς, στο Παίζουμε μαζί!
Η χαρά και τα παιχνίδια είναι για να τα μοιραζόμαστε!!!

περισσότερα εδώ

Η 32 μηνών Βούλα θέλει τη βοήθεια μας για να δει το φως

Η 32 μηνών Βούλα Θεοδώρου δεν έχει καταφέρει να δει τα πρόσωπα της οικογένειας της.
Γεννήθηκε με μια πάθηση και στα δυο της ματάκια...
Ενώ έχει το πρόβλημα εκ γενετής, τον πρώτο καιρό μετά την γέννηση της δεν είχε αντιληφθεί κανείς κάτι. Με τον καιρό οι γονείς του συνειδητοποίησαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Πήγαν στο Νοσοκομείο Παίδων την 2α Ιουλίου 2008 και από τότε ξεκίνησε ο Γολγοθάς τους: το αγγελούδι τους διαγνώστηκε πως πάσχει από "καταρράκτη άμφω και πιθανή αποκόλληση αμφιβληστροειδούς άμφω". Η πρώτη προσπάθεια για να δει η μικρή Βούλα έγινε τον Οκτώβριο του 2008 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο και οι γονείς επισκέφτηκαν και το Αττικό Νοσοκομείο αλλά και η νέα εγχείρηση είχε απογοητευτικά αποτελέσματα. Ο γιατρός τους ενημέρωσε πως λύση στο θέμα μπορεί να δώσει μονάχα ο εξειδικευμένος γιατρός Τόμας Λι στο Νοσοκομείο

Ο παπάς που βοηθά όλους όσοι έχουν ανάγκη

 Μ' ένα ειδικό μηχάνημα ο Μανόλης και η Ελένη θα βγουν ξανά τον κόσμο 15 χρόνια μετά.


Έκκληση από τον πατέρα Γ. Μαρκάκη
 

Θα μπορούσαν να ονομάζονται και «οι φυλακισμένοι του πρώτου ορόφου». Γιατί πολύ απλά η ζωή τους τα τελευταία 15 περίπου χρόνια είναι «κλεισμένη» σε τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού, κάπου λίγο έξω από το Ηράκλειο.

Ο λόγος για ένα ζευγάρι ανθρώπων, που η μοίρα τους καθήλωσε σε δυο κρεβάτια να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους. Τον Μανόλη, που εδώ και δεκατέσσερα χρόνια είναι παράλυτος με σκλήρυνση κατά πλάκας και τη σύζυγο του Ειρήνη, παράλυτη επίσης, έπειτα από ένα σοβαρό τροχαίο που συνέβη πριν δώδεκα χρόνια.
Η ζωή τους έκτοτε έχει αλλάξει ριζικά. Το φως του ήλιου μπορούν να το δουν μόνο μέσα από το σπίτι τους, ενώ για μετακίνηση ούτε λόγος.
Μοναδική τους παρηγοριά οι τρεις κόρες τους, δύο εκ των οποίων είναι παντρεμένες και μία ακόμα μικρότερη που τελειώνει το λύκειο σε δύο χρόνια.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ζευγάρι τεράστια, καθώς η σχεδόν παντελής ακινησία τους, τους στερεί ακόμα και βασικά αγαθά που για τους πολλούς θεωρούνται δεδομένα. Ακόμα και η απόλαυση ενός αναψυκτικού είναι πολυτέλεια χωρίς κάποια σημαντική βοήθεια για το Μανόλη, αφού δεν μπορεί να κινήσει καν τα χέρια του.

Ευτυχώς τους ενώνει η αγάπη, αφού μέσα στη δυστυχία τους έχουν επιλέξει τα κρεβάτια τους να είναι το ένα δίπλα στο άλλο, προκειμένου να περνούν τουλάχιστον τις ώρες της ημέρας μαζί.
Το μαρτύριο του εγκλεισμού ωστόσο είναι τεράστιο και γι’ αυτό το λόγο αποφάσισαν να ζητήσουν τη βοήθεια του πάπα-Γιάννη Μαρκάκη, θεωρώντας πως μέσα από την ιεραποστολή του θα μπορέσει να δώσει λύση στον πόνο τους.
Ο πάπα-Γιάννης, βρισκόμενος πάντα

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki