Όλος ο κόσμος ... μία Ελλάδα

Να γιατί δεν πεθαίνει η Ελλάδα !

Καταπληκτικό, ονειρεμένο, μοναδικό, βίντεο !

Αφιερώστε 8 λεπτά, δείτε το ολόκληρο και δεν θα χάσετε! Σας το εγγυόμαστε!

Δείτε το:
Οτάβα, Καναδάς, 12.000 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα

Αύγουστος 2011

   TaXalia

Η συναρπαστική ομορφιά της μοιρασιάς

Δεν Είναι η Αγάπη μόνο για έναν συγκεκριμένο δικό σου άνθρωπο που σε καθιστά ικανό για κάθε θυσία και προσφορά. Ούτε η ανάγκη για επιβίωση, καταξίωση, ή ένας στόχος χάριν το οποίου τα δίνεις όλα. Δεν είναι η μέθη του ΄Ερωτα που δεν υπολογίζει τίποτα και θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ζωή σου ακόμη όταν είναι τρελός !!!!

Είναι η Αξία που συνοδεύει τον άνθρωπο από καταβολής κόσμου।
Η μοιρασιά του χώρου, του χρόνου, της στιγμής, της επαφής,της χαράς ή λύπης। Του κάθε τι που προσλαμβάνεται δια των αισθήσεων.

Είναι η υπέρβαση του εγώ !

Όποιος βρέθηκε σε θέση να μην έχει κάποιον να μοιραστεί αυτό που νοιώθει, σίγουρα ονειρεύτηκε την ομορφιά της μοιρασιάς.

Η καταπληκτική Ιστορία που ακολουθεί είναι δείγμα «ανάγκης μοιρασιάς» του ύψιστου δώρου της ζωής που δεν είναι άλλο από την Υγεία!!

Η Melissa Arlio είναι μια όμορφη και υγιέστατη ιταλο-αμερικανίδα από το Νιου Τζέρσι.

Τον Μάρτιο που πέρασε, όμως η νεαρή κοπέλα, αποφάσισε να κάνει κάτι που εξέπληξε τους φίλους της και δεν ευχαρίστησε καθόλου την οικογένειά της.

Χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα υγείας, η Melissa αποφάσισε να υποβληθεί σε εγχείρηση για να βγάλει το ένα της νεφρό και να το δώσει σε έναν εντελώς άγνωστο άνθρωπο που το είχε ανάγκη.

Ποιος όμως ήταν ο λόγος που την έκανε να ξαπλώσει στο χειρουργικό κρεβάτι;

Η Melissa ήθελε να ξεκινήσει μια «αλυσίδα» βοήθειας και αλτρουισμού για τους νεφροπαθείς.

«Ο Θεός μου έδωσε ένα υγιές σώμα. Πώς να μην το μοιραστώ με κάποιον που το έχει ανάγκη, ειδικά όταν αυτό θα έχει πολύ μικρές επιπτώσεις στον οργανισμό μου;», είπε η 26χρονη, περίπου δύο μήνες μετά την εγχείρηση.

«Οι φίλοι και η οικογένεια δεν μπορούν πάντα να βοηθήσουν τους δικούς τους ανθρώπους επειδή δεν είναι συμβατοί δότες, έτσι αυτές οι αλυσίδες δίνουν κίνητρα στους ανθρώπους για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο», είπε.

Πώς όμως λειτουργεί η αλυσίδα;

Ένας δότης προσφέρει το νεφρό του σε έναν άγνωστο και στη συνέχεια, ένα μέλος από την οικογένεια του ανθρώπου που έλαβε το νεφρό πρέπει να δώσει το νεφρό του σε ένα άλλο άτομο που το χρειάζεται. Πάντως, η Melissa, δεν γνώριζε κανέναν που να πάσχει από νεφρική ανεπάρκεια μέχρι τη στιγμή που έκανε την εγχείρηση.

Το νεφρό της Melissa πήγε σε μια 56χρονη γυναίκα, ενώ άλλα δύο άτομα έχουν σωθεί από την καλή πράξη της 26χρονης.

Η οικογένειά της βέβαια ακόμα δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η κόρη τους έκανε κάτι τέτοιο.

Η κοπέλα μάλιστα απολύθηκε από την δουλειά της, κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης από την εγχείρηση.

Πηγή: huffingtonpost

Αναρτήθηκε από λυγερη

Η οικογενειακή ευτυχία

Πώς μπορούν οι γονείς να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης οικογένειας όποια μορφή κι αν έχει;

Για πολλούς ανθρώπους η έννοια της ευτυχίας είναι συνυφασμένη με τον θεσμό της οικογένειας και κυρίως με τα παιδιά. Γιατί όμως, δεν είναι όλες οι οικογένειες ευτυχισμένες; Ιδιαίτερα σήμερα που η κοινωνία και οι παραδοσιακοί θεσμοί μεταβάλλονται με γοργούς ρυθμούς, που μπορούμε να αναζητήσουμε την οικογενειακή ευτυχία;

Η κυρία Ερη Μπασιούκα, Σωματική Ψυχοθεραπεύτρια, Συντονίστρια Σχολών Γονέων και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Σχολών Γονέων, προτείνει απλούς τρόπους ώστε οι σύγχρονες οικογένειες να κατακτήσουν την ευτυχία. Εξάλλου η οικογένεια όποια μορφή κι αν έχει, με έναν ή δύο γονείς, με δύο «ξεχωριστά» σπίτια, με παππούδες ή φροντιστές, δεν παύει να είναι οικογένεια.

Το κλειδί της ευτυχίας είναι η επικοινωνία, αλλά όχι με τον τρόπο που συνηθίζουμε να επικοινωνούμε σήμερα, πνιγμένοι στις υποχρεώσεις και τα προβλήματα. Δεν έστρωσες το κρεβάτι σου. Δεν έκανες τα μαθήματά σου. Μην με ενοχλείς. Μην κάνεις φασαρία όταν βλέπω τηλεόραση. Αυτή η αρνητική επικοινωνία, όπως λέει η κυρία Μπασιούκα, μεταδίδει εκνευρισμό, καταστρέφει τις σχέσεις και αποτελεί αρνητικό πρότυπο για τα παιδιά.

Ζητώντας μισή ώρα για να χαλαρώσουμε με ένα μπάνιο ή να διαβάσουμε ένα βιβλίο στο δωμάτιό μας, θα καταφέρουμε να ανακτήσουμε την ηρεμία που χρειάζεται η οικογένειά μας και να γλιτώσουμε από καυγάδες, φωνές και παρεξηγήσεις. Όλοι μπορούμε να βρούμε απλούς τρόπους για να αποφορτιζόμαστε, αρκεί να βάλουμε στο μυαλό μας ότι δεν πρέπει να ξεσπάμε στους ανθρώπους που μας αγαπούν.
 

Ζούμε την καθημερινότητα όλοι μαζί, δεν είμαστε οικογένεια του Σαββατοκύριακου
Η έλλειψη χρόνου δεν είναι δικαιολογία για να μην ερχόμαστε σε επαφή με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Σίγουρα ο ελεύθερος χρόνος είναι πολύ περιορισμένος, αλλά η κάθε μέρα είναι σημαντική. Δεν είμαστε οικογένεια μόνο το Σαββατοκύριακο ή στις διακοπές.

Ακόμα κι αν έχουμε στην διάθεσή της μόνο μισή ώρα καθημερινά, μπορούμε να την αφιερώσουμε σε κάτι εποικοδομητικό. Η ώρα αυτή μπορεί να γίνει «η ώρα μας». Καθόμαστε χαλαρά στο σαλόνι λέγοντας ο καθένας τα νέα του, από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο. Τι ωραίο κάναμε ή μάθαμε σήμερα, τι μας έκανε εντύπωση ή με τι γελάσαμε, ακόμα και τι μας στεναχώρησε ή τι κάναμε λάθος.

Επίσης, ένα φιλί πριν κλείσουμε την πόρτα πίσω μας το πρωί ή ένα κομπλιμέντο και μια αγκαλιά είναι απλές καθημερινές κινήσεις, τις οποίες αμελούμε ή δεν θεωρούμε σοβαρές. Θυμίζουν όμως, στους ανθρώπους μας πόσο τους νοιαζόμαστε και τους αγαπάμε.

Για να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας, μπορούμε από την ηλικία των τριών ετών να τους αναθέσουμε κάποιες ευθύνες μέσα στο σπίτι. Για παράδειγμα, να στρώνουν το κρεβάτι τους. Αλλά προσοχή! Δεν πρέπει να περιμένουμε να το κάνουν τέλεια ή όπως εμείς, αρκεί να το κάνουν. Δεν χρειάζεται να τα φορτώνουμε με υπερβολικές απαιτήσεις, γιατί θα έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα.

Οταν καταφέρνουμε να ξεκλέψουμε ένα απόγευμα, είναι καλύτερο να το περνάμε κοντά στην φύση, καταπολεμώντας την θλίψη που δημιουργεί η αστική ζωή. Αφήνουμε το σπίτι και πηγαίνουμε με το ποδήλατο σε ένα πάρκο, για περίπατο και πικ νικ στο βουνό, για μπάνιο στις κοντινές ακτές ή για παιχνίδι στην κοντινή πλατεία. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τις διακοπές ή να ξοδέψουμε πολλά χρήματα για να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα και να έρθουμε πιο κοντά.

Ό, τι νιώθουν οι γονείς, νιώθουν και τα παιδιά
Όλοι ξέρουμε ότι οι γονείς αποτελούν πρότυπο για τα παιδιά, όπως πρότυπο αποτελεί και η σχέση του ζευγαριού για τις κοινωνικές σχέσεις των παιδιών τους. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς θα πρέπει να φροντίζουν ο καθένας τον εαυτό του, αλλά και να αναζωογονούν την προσωπική τους σχέση.

Μια πρόταση μπορεί να είναι μια φορά την εβδομάδα, ο καθένας να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του, όπως έναν καφέ με φίλους μετά την δουλειά ή μια αθλητική δραστηριότητα κι ένα βράδυ να το αφιερώνουν ο ένας στον άλλο. Είτε πάνε κάπου για φαγητό, είτε σινεμά, ακόμα κι αν κάνουν έναν απλό περίπατο, αποτελεί τονωτική ένεση για την σχέση.

Μια ακραία περίπτωση είναι αυτή των διαζευγμένων γονιών, όπου έχει παρατηρηθεί, όπως τονίζει η κυρία Μπασιούκα, ότι τα παιδιά τείνουν να υιοθετούν συμπεριφορές και χαρακτηριστικά του γονέα που είναι πιο καλά με τον εαυτό του. Είναι η φυσική τάση του ανθρώπου να αναζητά την ευτυχία. Εάν μια μητέρα είναι βυθισμένη στην κατάθλιψη και την απογοήτευση, ακόμα κι αν περνάει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά, θα γίνει αρνητικό πρότυπο.

Στις περιπτώσεις διαζυγίου, η πολιτισμένη σχέση μεταξύ των γονιών εκπέμπει στα παιδιά το μήνυμα ότι παραμένουν μια αγαπημένη οικογένεια. Οι κοινές δραστηριότητες τονώνουν τους οικογενειακούς δεσμούς και αποδεικνύουν ότι το διαζύγιο, δεν αποτελεί πρόβλημα για το οποίο τα παιδιά αισθάνονται συχνά ενοχές και ντροπή.

Οικογένεια αντιμέτωπη με την ανεργία
Όταν ο μπαμπάς μένει χωρίς δουλειά οι ισορροπίες στην οικογένεια διαταράσσονται και τα παιδιά γεμίζουν απορίες. Γιατί ο μπαμπάς μένει στο σπίτι; Γιατί είναι στεναχωρημένος και νευρικός; Γιατί δεν έχουμε χρήματα για παιχνίδια; Αυτά τα ερωτήματα είναι λογικά κι είναι απαραίτητο να απαντηθούν.

Η ανεργία είναι πλέον κομμάτι της ζωής μας. Μιλάμε για αυτήν ανοιχτά, λέγοντας στα παιδιά ότι πολλοί άνθρωποι είναι άνεργοι στις μέρες μας και εξηγούμε όσες παραμέτρους μπορούν να καταλάβουν ανάλογα με την ηλικία τους.
Επίσης, θα πρέπει να είμαστε οι ίδιοι ανοιχτοί σε διαφορετικές δομές, που ξεπερνούν τα συνηθισμένα.

Οσο προκατειλημμένοι είμαστε εμείς απέναντι στις κοινωνικές αλλαγές, τόσες ανασφάλειες θα έχουν και τα παιδιά μας. Σήμερα μπορεί να δουλεύει η μαμά και ο μπαμπάς να μένει σπίτι φροντίζοντας τα παιδιά, γεγονός που δεν οφείλεται στο δεν είναι αρκετά ικανός ή επαρκής. Αυτό τα παιδιά θα πρέπει να το αισθάνονται, για να μην διαταραχθεί το πρότυπο του πατέρα που έχουν στο μυαλό τους.
 

Πηγή: www.tovima.gr

Αναρτήθηκε από Sofia

Προσοχή στην Οδήγηση

Είθε να σταματήσει το αίμα... στην άσφαλτο

ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΚ ! ! !

Πολύ δυνατό… Αυτό πρέπει το δεί κάθε άνθρωπος που έχει τα κλειδιά ενός οχήματος και την ικανότητα της οδήγησης.

Είναι ίσως μία από τις πιο έντονες καμπάνιες που έχουμε δει ποτέ.

Προβάλλεται στην Τηλεόραση της Αυστραλίας.

Αξίζει τον κόπο, “Προωθήστε το” και ίσως να σωθεί μια ζωή σήμερα ή αύριο ή στο μέλλον.

Να το μοιραστείτε με όποιον οδηγό γνωρίζετε...

On December 10th 1989 the first TAC commercial went to air. In that year the road toll was 776; by last year 2008 it had fallen to 303.
A five minute retrospective of the road safety campaigns produced by the TAC over the last 20 years has been compiled. The montage features iconic scenes and images from commercials that have helped change they way we drive, all edited to the moving song Everybody Hurts by REM.


This campaign is a chance to revisit some of the images that have been engraved on our memories, remember the many thousands of people who have been affected by road trauma and remind us all that for everyones sake; please, drive safely.
Transport Accident Commission Victoria.

http://www.tac.vic.gov.au
 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ, Συγκλητική