Sunday 4 September 2016

Μην ποστάρεις μαντινάδες στον τοίχο του νεκρού παιδιού...

Πόσες, ακόμη, φτηνές δικαιολογίες χρειάζεται να βρούμε;
του Κ. Μπογδανίδη

Άλλο ένα παλικάρι χάθηκε σε τροχαίο. Μόλις 16 ετών. Πάλι με μοτοσικλέτα. Ναι, στους κακούς δρόμους της Κρήτης. Στο άθλιο οδικό δίκτυο. Σε μια ριγμένη, από το κράτος, περιοχή. Σε μια Κρήτη που είναι αποπαίδι στα μεγάλα και ασφαλή δημόσια έργα!
Να πούμε κι άλλα; Να καθυβρίσουμε το ελληνικό κράτος που δεν μπορεί και δεν θέλει! Να προσθέσουμε προφάσεις εν αμαρτίας στην υποτιμημένη ζωή μας; Πόσες ακόμη φτηνές δικαιολογίες χρειάζεται να ψελλίσουμε ;
Εντάξει, να μην αθωώσουμε τους βασικούς υπαίτιους της κατάντιας της ελληνικής κοινωνίας! Να τους βρούμε τους εγκληματίες! Αλλά ποιοι είναι; Οι...άλλοι; Πάντα κάποιοι άλλοι;
Αναρωτιέμαι εάν θα συνέλθουμε ποτέ... Θα καταλάβουμε ότι το πρόβλημα είναι δικό μας;
Το αίμα που χύνεται στους δρόμους… δεν είναι των άλλων, είναι των παιδιών μας!
Τι πρέπει να γίνει για να φωνάξουμε ότι δεν πάει άλλο! Πόσο λίγοι πρέπει να μείνουμε πια σε αυτό τον τόπο; Πόσα παιδιά , νέους ανθρώπους πρέπει να αποχαιρετίσουμε ή να τους στοιβάζουμε στην εντατική για να αντιληφθούμε πόσο αποτρόπαιο είναι το πρόσωπο του τέρατος που εκθρέψαμε;
Δεν θα επαναλάβω όσα έχω γράψει κατά καιρούς για την υποκρισία μας. Αλλά εάν δεν κάνουμε κάτι όλοι μας, γονείς, δάσκαλοι, άντε και πολιτικοί για να μην τους εξαιρούμε από αυτή την τραγωδία, τα παιδιά μας θα εξακολουθήσουν να κείτονται σε μια άσφαλτο και τίποτα δεν μπορεί να ξεπλύνει την αδιαφορία μας.
Έγραψα πάλι πολλά. Αρκούσε το συγκλονιστικό κείμενο που ανήρτησε ο φίλος μου Νίκος Συλλιγάρδος:
«Είσαι μάνα... είσαι πατέρας.... Κοιτάξου καλά στον καθρέπτη. Εσύ. Που αφήνεις το παιδί σου να οδηγεί χωρίς κράνος. Εσύ. Που του επιτρέπεις να βγαίνει, να πίνει και να ξενυχτά. Εσύ. Που του δίνεις το αγροτικό για να κάνει τις μαγκιές του χωρίς δίπλωμα. Που οδηγείς χωρίς ζώνη και σε βλέπει. Που τρέχεις και σε βλέπει. Που προσπερνάς επικίνδυνα και σε βλέπει. Μην ποστάρεις μαντινάδες στον τοίχο του νεκρού παιδιού... δεν θα τις δει κανείς. Κοιτάξου στον καθρέπτη μόνο και σκέψου αν σου πάνε τα μαύρα.»

Α' Δημοτικού - Η Ανάγνωση και η Δυσαναγνωσία

Ένας από τους βασικότερους στόχους της Α' δημοτικού είναι η εκμάθηση της ανάγνωσης. Τα παιδιά ξεκινούν την πρώτη επαφή με το μηχανισμό της ανάγνωσης, μαθαίνοντας σταδιακά γράμματα, συλλαβές, δισύλλαβες λέξεις και αργότερα μικρές προτάσεις.
Η δεξιότητα της ανάγνωσης εξελίσσεται συνεχώς καθ' όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Αρχικά το παιδί μαθαίνει να κάνει γραφο-φωνημικές αντιστοιχίσεις, δηλαδή να βλέπει, να γράφει και να αναγνωρίζει κάποιο γράμμα. 
Μέχρι περίπου τα Χριστούγεννα τα παιδιά συλλαβίζουν λέξεις, δισύλλαβες και τρισύλλαβες. Προς το τέλος της Α' δημοτικού, τα παιδιά διαβάζουν λέξεις με συμφωνικά συμπλέγματα και προτάσεις, χωρίς να συλλαβίζουν συχνά, παρά μόνο όταν έχουν μπροστά τους μια δύσκολη λέξη.
Έτσι λοιπόν, τελειώνοντας την πρώτη τάξη, το παιδί πρέπει να διαβάζει με σχετική άνεση λέξεις και προτάσεις, καθώς και μικρά κείμενα. Αν δούμε ότι δυσκολεύεται, δεν λέμε "μικρό είναι θα μάθει", αλλά άμεσα ξεκινάμε πρόγραμμα βελτίωσης της ανάγνωσης.

Όταν η δυσαναγνωσία παραμένει, προκαλεί δυσκολίες και στην γραφή και σε κάθε άσκηση του σχολείου, γιατί η καλή ανάγνωση είναι απαραίτητη για όλα τα υπόλοιπα.
Αν είστε δάσκαλος/α, ενημερώστε άμεσα τους γονείς όταν βλέπετε ότι ένας μαθητής/μαθήτρια δυσκολεύεται στην ανάγνωση. Επιμείνετε στην καλή ανάγνωση, με έξυπνες και διασκεδαστικές ασκήσεις που βελτιώνουν την ανάγνωση και ποτέ μα ποτέ μην προσβάλλετε ένα παιδί που δεν διαβάζει καλά. Καλό είναι μάλιστα να μην ζητάτε από κάποιον αργό αναγνώστη να διαβάσει δυνατά γιατί είναι πολύ αγχωτικό για το παιδί. 

Προστατέψτε τους μαθητές σας, κάντε τους να αγαπήσουν τα βιβλία και προσφέρετε ασκήσεις ανάγνωσης και συμβουλές στους γονείς.

Αν είστε γονιός, παρατηρήστε την πρόοδο του παιδιού σας στην α' δημοτικού και ζητήστε εξειδικευμένη βοήθεια αν δείτε ότι το παιδί σας δυσκολεύεται στην ανάγνωση ή σε κάτι άλλο. Μην περιμένετε την επόμενη σχολική χρονιά, γιατί συνήθως τότε οι δυσκολίες είναι ακόμα πιο έντονες και συχνά η δυσαναγνωσία προκαλεί έντονο στρες στο παιδί και δυσκολίες σε όλα τα υπόλοιπα μαθήματα.

Δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στην εκμάθηση του μηχανισμού της ανάγνωσης, προσφέροντας στο παιδί ευκαιρίες για εξάσκηση με ευχάριστο τρόπο.

Παρακάτω θα βρείτε ασκήσεις που μπορούν να γίνουν στην τάξη αλλά και στο σπίτι (οι ασκήσεις είναι ενδεικτικές και δεν είναι ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρέμβασης και αντιμετώπισης της δυσαναγνωσίας):

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki