Friday 14 October 2016

Ο "ηθικός πατέρας", που έδωσε στο παιδί του
"ένα γερό μάθημα".

Μαμά, μπαμπά, σώστε με από τους γονείς μου!

Παρασκευή απόγευμα, σε καφετέρια γνωστού εμπορικού κέντρου, καθόμαστε με τη φιλενάδα μου και απολαμβάνουμε τον καφέ μας. Γύρω μας φωνές, γέλια, παιδιά με παγωτό στο χέρι, ζευγαράκια πιασμένα χέρι-χέρι, μαμάδες να κυνηγούν τα μικρά τους. Ήσυχη φασαρία, ζωντανή και χαρούμενη. 

Ξαφνικά μας τραβά την προσοχή ένα κοριτσάκι, που, ξεφεύγοντας από το χέρι της μαμάς του, τρέχει γρήγορα σε ένα διπλανό μας τραπέζι και αρπάζει από ένα αγοράκι το μπαλόνι που κρατούσε.

Το αγοράκι το διεκδικεί πίσω, εκείνη δεν του το επιστρέφει και τότε ο μικρός της τραβά τα μαλλιά. 
O δεκάλογος κατά της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά
Σπεύδει τότε ο πατέρας του αγοριού να αποδώσει δικαιοσύνη και μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων, αρχίζει να χτυπάει το παιδί του, φωνάζοντάς του να ζητήσει συγγνώμη. 
Οι γονείς του κοριτσιού, εμφανώς σοκαρισμένοι, επαναλαμβάνουν «δεν πειράζει, δεν φταίει ο μικρός, παιδιά είναι», αλλά ο πατέρας δείχνει απορροφημένος από το παιδαγωγικό του έργο. 
Το αγοράκι ξεσπάει σε δυνατά κλάματα και ο πατέρας, μη μπορώντας να διαχειριστεί το κλάμα, τον σύρει με τη βία στην τουαλέτα.

Μπορώ να φανταστώ τη συνέχεια. Ο «ηθικός πατέρας», που δεν ανέχεται την ανάρμοστη συμπεριφορά, έδωσε στο παιδί του ένα γερό μάθημα. Απάντησε στη βία με βία. Κι έτσι, εξαντλημένος από το σκληρό του καθήκον, θα κοιμηθεί το βράδυ ήσυχος που θα παραδώσει στην κοινωνία έναν άνθρωπο σωστό και σκληραγωγημένο.

Το παιδί από την άλλη έμαθε πως οι άνθρωποι που το έφεραν στον κόσμο, οι γονείς του, που το αγαπούν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, έχουν δικαίωμα πάνω στο σώμα, την ψυχή και το πνεύμα του. 
Μπορούν να παραβιάζουν τα φυσικά του όρια, να καταργούν αυτό που το διαχωρίζει από τους άλλους και ανήκει μόνο σε αυτό, το σώμα, χτυπώντας το. Μπορούν να τραυματίζουν την αξιοπρέπειά του και την αυτοεκτίμησή του και να μην το σέβονται, ευτελίζοντας την μοναδικότητά του. Να υποδουλώνουν το πνεύμα του, μέσω ενός άνισου αγώνα επικράτησης, υποχρεώνοντάς το να βουλώσει το στόμα του για να έχουν αυτοί την τελευταία κουβέντα.
Μαθαίνει, κατά συνέπεια, να καταπιέζει τα συναισθήματά του. Ακόμη χειρότερα, αισθάνεται προδομένο. Οι γονείς, που υποτίθεται ότι οφείλουν να το προστατεύουν από τους «κακούς», το αφήνουν εκτεθειμένο στη δικιά τους επιθετικότητα. Και φυσικά η βία γεννάει βία. Το παιδί με τη σειρά του θα εξελιχθεί σε έναν ενήλικα που θα αντιδρά με το ίδιο μένος, χτυπώντας ουσιαστικά το παιδί που ο ίδιος υπήρξε κάποτε.

Γυρίζω πίσω στη σκηνή στο εμπορικό κέντρο. Προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου την αντίδραση της μάνας. Το μόνο που θυμάμαι είναι ένα κενό, χαμένο βλέμμα, με κρυμμένη ίσως οργή προς τον πατέρα. Σιωπηλή αποδοκιμασία. 
Η ευθύνη όμως βαραίνει και τον γονιό που ανέχεται τη βία, παρότι λεκτικά δεν συμφωνεί. Γιατί να φοβάται να σηκώσει ανάστημα μια γυναίκα όταν το παιδί της κακοποιείται; Για να μη χαλάσει το σπίτι της; ή μένει με έναν ακατάλληλο σύζυγο και πατέρα για χάρη των παιδιών, όπως συνηθίζεται να λένε όσοι δειλιάζουν να πάρουν την ευθύνη της ζωής τους στα χέρια τους, θυσιάζοντας το ίδιο τους το παιδί στο βωμό της δήθεν οικογενειακής ζωής;
Δεν θα ξεχάσω την απόγνωση του μικρού αυτού αγοριού, το γοερό του κλάμα, τη γεμάτη θόρυβο σιωπή που ακολούθησε όταν οδηγήθηκε στην τουαλέτα. Σαν μέσα σε όνειρο ακούω το μικρό αγόρι να ψιθυρίζει «Μπαμπά, μαμά σώστε με από τους… γονείς μου» και να κουκουλώνεται κάτω από τα σκεπάσματά του.

Μαρία Πατσιλίβα

lifonomy
antikleidi

Χωρίσατε ή ετοιμάζεστε για διαζύγιο;
Ρωτήστε τα παιδιά σας τι θέλουν και τι δε θέλουν.

Παιδική ψυχολογία: 5 πράγματα που θέλουν τα παιδιά χωρισμένων γονιών

Ένα διαζύγιο έχει διάφορες επιπτώσεις το παιδί και την ψυχολογία του. Όλα όμως τα παιδιά, όλων των ηλικιών, φύλων και φυλών, θέλουν το ίδιο πράγμα. Αγάπη. 
Αδιαμφισβήτητη, ολοκληρωτική, σταθερή αγάπη χωρίς συνθήκες και περιορισμούς, ακόμη κι αν οι γονείς τους δε μπορούν να ζήσουν μαζί.
Ο όρος της οικογένειας αλλάζει διαρκώς, και τα διαζύγια αυξάνονται όλο και περισσότερο. 
To πώς επηρεάζεται ένα παιδί, είτε από το διαζύγιο των γονιών του, είτε από δύο γονείς που δεν αποφασίζουν να χωρίσουν και καβγαδίζουν διαρκώς, είναι ένα μεγάλο θέμα και κεφάλαιο της Ψυχολογίας. 
Στην περίπτωση του διαζυγίου οι επιπτώσεις μπορούν να είναι έντονες ή όχι, ανάλογα με την συμπεριφορά και τον χειρισμό και των γονιών. 
Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν πέντε πράγματα που τα παιδιά θέλουν χωρίς αμφιβολία.

1. Θέλουν γαλήνη
Τα παιδιά μπορεί συχνά να εύχονται οι γονείς τους να είναι και πάλι μια μέρα μαζί, αλλά περισσότερο από αυτό, θέλουν ηρεμία και γαλήνη. Δεν θέλουν να ζουν σε εμπόλεμο περιβάλλον και σίγουρα δε μπορούν να αντιμετωπίσουν δύο ενήλικες που τσακώνονται όλη μέρα. Ηρεμία, ευτυχία και ησυχία. Αυτο θελουν τα παιδιά των διαζευγμένων ζευγαριών. Και γονείς, μπορεί να ειναι δύσκολο, μπορεί να θέλει μεγάλη προσπάθεια, αλλά για χάρη των παιδιών σας, πρέπει να γίνει.

2. Θέλουν ξεκάθαρες εξηγήσεις

Αν υπάρχει διακανονισμός για τα Σαββατοκύριακα, την κηδεμονία, τα σπίτια των γονιών, τα παιδιά πρέπει να το ξέρουν, θέλουν να κατανοούν την κατάσταση και να μη βρίσκονται άβουλα από δω και από κει, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς δομή. 
Χρειάζονται κι αυτά να ξέρουν το πρόγραμμά τους, να είναι σταθερό και ξεκάθαρο. Θέλουν να έχουν πλάνο. Φροντίστε από νωρίς για τις λεπτομέρειες των αδειών, διακοπών κλπ και ξεκαθαρίστε το. Ακόμη κι αν δε σας βολεύει καλό είναι να το ξέρετε από νωρίς.

3. Δε θέλουν δράματα
Ακόμη κι αν δεν αντέχει ο ένας τον άλλον (οι γονείς), τα παιδιά δε θέλουν να το ξέρουν. 
Συγκρατηθείτε μπροστά στα παιδιά σας. Μη βρίζεστε με τον πρώην σας, μην τσακώνεστε, μην τον κακολογείτε. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο, εσείς να περνάτε μία κόλαση προσποιούμενη ότι δε συμβάινει τίποτα όταν σας κάνει έξω φρενών, αλλά για τα παιδιά σας, συγκρατείστε τα νεύρα σας και μάθετε τους να σέβονται τον πατέρα τους.

4. Θέλουν να σας βλέπουν και τους δύο
Σας αρέσει ή όχι, πρόκειται για τους γονείς του. Αν εσείς αποφασίσατε στον δρόμο ότι δεν ταιριάζετε, το παιδί ούτε φταίει, ούτε το διάλεξε. 
Μπορεί να μην είναι ο καταλληλλότερος γονιός ο ένας από τους δύο, αλλά έχει κάθε δικαίωμα να είναι στη ζωή του παιδιού σας. Ακόμη κι αν δε θέλετε να αφήσετε το παιδί με τον «άλλον» γονιό, βρείτε ένα τρόπο να το ρυθμίσετε. Μείνετε κι εσέις μαζί τους, βγείτε όλοι μαζί για φαγητό, βρείτε ένα τρόπο να ικανοποιήσετε την ανάγκη του παιδιού να βλέπει τους γονείς του.

5. Θέλουν ελευθερία να αγαπήσουν και να αγαπηθούν

Το παιδί σας έχει το δικαίωμα να σας αγαπήσει και τους δύο και να ζητήσει την αγάπη σας, χωρίς να νιώθει ενοχές και θυμό. 
Αξίζει την αγάπη σας και θελει και να τη δίνει και να την παίρνει. Ποτέ μην του δημιουργήσετε ενοχές που αγαπάει ή θέλει να δει τον «άλλον γονιο», ακομη και αν δε σας αρέσει αυτό. 
Ως μαμά, θα πρέπει να είστε χαρούμενη που αγαπάει τον πατέρα του. Για οτιδήποτε, να σκέφτεστε πάντα πώς θα ήταν αντίστροφα... Σίγουρα δε θα σας άρεσε να αγαπάει μόνο τον μπαμπά του. 
Στην καρδιά του παιδιού υπάρχει πάντα αγάπη για τους γονείς του. Καλλιεργήστε τη.

Όπως και να χει, να θυμάστε πάντα ότι η δύσκολη απόφαση που πήρατε εσείς, αντανακλάται πολύ δυσκολότερα στο παιδί σας. 
Κάντε την ψυχική του ηρεμία προτεραιότητα. Κάντε θυσίες. Απαιτούνται πολλές. 
Κάντε υπομονή και όταν περάσουν οι πρώτες μπόρες, ο πρώτος πολύ ζόρικος καιρός, πιθανόν τα πράγματα να ηρεμήσουν, να κοπάσουν και να είναι καλύτερα. Δουλέψτε το στο μυαλό σας και στη ζωή σας.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki