Monday 31 October 2016

«Δεν χρειάζεται να συμπαθείτε το παιδί μου,
αλλά πρέπει να το σέβεστε…»

Μπορεί να σας φανεί παρατραβηγμένο, 
αλλά υπάρχει λόγος που τα λέω όλα αυτά.
.
Όλοι μας έχουμε παιδιά στις ζωές μας με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. 
Όμως σας προκαλώ να δείξετε και να διδάξετε στα παιδιά σας ή στα παιδιά που βρίσκονται στην ζωή σας, την ιστορία του παιδιού μου.
Το να ξέρεις το παρελθόν του παιδιού μου ίσως να άλλαζε τα πράγματα. Ακόμη και τα καλύτερα παιδιά έχουν στιγμές ανασφάλειας και αδυναμίας.
Το να διδάξεις σε κάποιον κάτι είναι θετικό. 
Μερικές φορές βοηθά ακόμη και στην ανάπτυξη των παιδιών που έχεις απέναντί σου. Απλά μερικές φορές όλοι μας χρειαζόμαστε μια υπενθύμιση επειδή όλοι μπορεί να έχουμε τις δυσκολίες μας.
Το παιδί μου γεννήθηκε πρόωρο στις 26 εβδομάδες. Πέρασε τους 3 πρώτους μήνες της ζωής του παλεύοντας για την ζωή του με μεταγγίσεις αίματος και παροχή οξυγόνου. 
Δεν μπορούσε να μιλήσει μέχρι 3 ετών. Ακόμη και να περπατήσει άργησε. Δεν είχε βγάλει τα πρώτα του δοντάκια μέχρι τα πρώτα του γενέθλια.
Σε όλες τις φάσεις τις ζωής του βρισκόταν πίσω από τα άλλα παιδάκια. Όμως μας έδειχνε και μας δείχνει την αγάπη του όπως και εμείς.
Το χαμόγελό του σου δίνει ελπίδα να προχωρήσεις. Σε όλους δείχνει την αγάπη του μέχρι και σε αυτούς που τον βασάνισαν.
Όμως συγχωρεί. 
Συγχωρεί ειλικρινά και ξεχνάει επίσης.

Δεν έχει κάτι αρνητικό στο σώμα του, απλά είναι λίγο πιο μικροκαμωμένος. 
Δεν φταίει εκείνος που δεν μπορεί να ελέγξει την ποσότητα φαγητού που τρώει. 
Δεν μπορεί ούτε να συγχρονίσει τα χέρια του και το βλέμμα του. 
Τα σιδεράκια που φοράει είναι για να διορθώσουν τα δόντια του και το σαγόνι του που δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένο.
Για αυτό μασά αργά το φαγητό πλέον.
Κλωτσάτε την καρέκλα του, τον λέτε χαζό, άσχημο και «χαζοσιδεράκια». 
Το να του λέτε να σταματήσει να μιλάει και να καθίσει κάτω δεν είναι λύση. 
Δεν είστε υποχρεωμένοι να τον συμπαθείτε αλλά είστε υποχρεωμένοι να τον σέβεστε.
Είναι πολεμιστής και θα συνεχίσει να πολεμάει σε όλη του την ζωή. 
Σας παρακαλώ μοιραστείτε την ιστορία του, διδάξτε την και ωριμάστε. 
Το πιο σημαντικό από όλα είναι να σέβεστε τους ανθρώπους γύρω σας, επειδή πολύ απλά δεν ξέρετε τι μπορεί να έχουν περάσει….

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki