Monday 6 February 2017

10 Κουβέντες που κάνουν καλό στα παιδιά.

  1. Σε αγαπώ!  Χωρίς ''αλλά'', χωρίς τίποτα άλλο. Ένα μεγάλο "σ' αγαπώ'', σαν ένα μεγάλο φιλί.
  2. Σε εμπιστεύομαι.  Όχι μόνο στα λόγια, αλλά και έμπρακτα, δίνοντας πρωτοβουλίες και χώρο για δράση...
  3. Μπράβο!  Για όσα καταφέρνουν: μικρά και μεγάλα.
  4. Ότι θέλεις εσύ.  Για όσα τα αφορούν και με ασφάλεια μπορούν να επιλέξουν.
  5. Όχι.  Σε ότι δεν τα αφορά και δεν μπορούν να επιλέξουν με ασφάλεια. Όχι ''ναι, σε όλα'' – αλλά ούτε και ''όχι σε όλα''.
  6. Σε ευχαριστώ.  Για να τους αναγνωρίσουμε την αξία της προσπάθειας, τις καλές προθέσεις, την καλοσύνη.
  7. Τι γνώμη έχεις...  Για να τους ενισχύσουμε την άποψη, την πρωτοβουλία, την ενεργητικότητα.
  8. Είμαι περήφανος για εσένα!  Για να τους τονώσουμε την αυτοπεποίθηση, την θετική εικόνα του εαυτού τους.
  9. Περίμενε.  Για να αναχαιτίσουμε την παρόρμηση, όταν αυτή οδηγεί στην κακομαθησιά και στην ανυπακοή.
  10. Θα ήθελες...  Για να αναδείξουμε την αξία της συνεργασίας και της διαβούλευσης. Δεν αποφασίζουμε και διατάζουμε: ούτε εμείς τα παιδιά, ούτε τα παιδιά εμάς...
Απλές, κατανοητές, ουσιαστικές και εποικοδομητικές κουβέντες. 
Αν το καλοσκεφτήτε το ίδιο ισχύει και για εμάς, τους ενήλικες. 
Θέλουμε εξίσου την αναγνώριση, την επιβράβευση, την αποδοχή, την κατανόηση. 
Κάνουν και σε εμάς καλό οι καλές κουβέντες.
Ωστόσο ας ξεκινήσουμε από τα παιδιά...

Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος
paidi-efivos

Τι να κάνετε αν το παιδί έχει άσχημη συμπεριφορά στο σχολείο

Το καμάρι σας έμπλεξε στο σχολείο και μόλις δεχθήκατε ένα τηλεφώνημα από τον δάσκαλο του για να μιλήσετε για την συμπεριφορά του. Και τώρα;
Ακούστε προσεκτικά. 
Το πιο σημαντικό βήμα είναι να ακούσετε προσεκτικά όλα όσα έχει να σας πει. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να καταπιέσετε τις ερωτήσεις που πολιορκούν το μυαλό σας και να παραμείνετε σιωπηλοί, ώστε να έχετε μια ολοκληρωμένη εικόνα του προβλήματος.
 
Μην το παίρνετε προσωπικά. 
 Πολλοί γονείς έχουν την τάση να θεωρούν ότι το παιδί είναι προέκταση του εαυτού τους και πως ο δάσκαλος την δεδομένη στιγμή τους κάνει προσωπική επίθεση. Ωστόσο, πριν αισθανθείτε προσβεβλημένοι θεωρώντας ότι σας κατηγορεί πως δεν είστε καλοί γονείς, κάντε τον εαυτό σας στην άκρη και προσπαθήστε να ακούσετε χωρίς να κρατάτε αμυντική στάση και να προβάλετε δικαιολογίες.
 
Πιστέψτε τον δάσκαλο. 
 Ο δάσκαλος δεν έχει κανέναν λόγο να σας πει ψέματα. Η δουλειά του, άλλωστε, είναι να παρέχει στα παιδιά ένα ασφαλές περιβάλλον για την μέγιστη γνωστική τους ανάπτυξη. Στην περίπτωση που έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία, ρωτήστε τον με ήρεμο τρόπο για το αν είναι βέβαιος και αν είδε το περιστατικό (έχουν άλλωστε υπό την επίβλεψή τους πολλά παιδιά και μπορεί κάτι να του διέφυγε). Εάν και πάλι θεωρήσετε πως το παιδί σας δεν αντιμετωπίζετε δίκαια, μπορείτε να ρωτήσετε κάποιο παιδί από την τάξη του για το τι συνέβη.
 
Κάντε τις σωστές ερωτήσεις. 
Για να καταλάβετε τι ώθησε την κακή συμπεριφορά, κάντε μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις:
«Τι ώρα συνέβη το περιστατικό;» – Εάν το παιδί, για παράδειγμα, γίνεται ευερέθιστο λόγω πείνας, ίσως χρειαστεί να του δίνετε από το πρωί και ένα δεύτερο σνακ.
«Με ποιους ήταν όταν συνέβη το περιστατικό;»- Εάν το παιδί επηρεάζεται από κακές παρέες, τότε ίσως πρέπει να το αλλάξει θρανίο.
«Δέχθηκε προειδοποίηση;»- Εάν η δασκάλα το προειδοποίησε και δεν την σεβάστηκε, θα πρέπει να μιλήσετε σοβαρά μαζί του.
Εάν δεν είστε ήρεμη ή εάν θέλετε να το διερευνήσετε περαιτέρω, πείτε: «Χρειάζομαι λίγο χρόνο να σκεφτώ τι φταίει, μπορώ να σας τηλεφωνήσω αργότερα μέσα στην ημέρα;».
 
Μιλήστε για το παιδί σας. 
 Τα παιδιά συμπεριφέρονται διαφορετικά στο σχολείο, ανάμεσα σε φίλους, και διαφορετικά στο σπίτι. Κι επειδή εσείς γνωρίζετε το παιδί σας καλύτερα και ξέρετε τι του δίνει κίνητρο, τι το υπερφορτίζει και τι μέθοδοι πειθαρχίας το νουθετούν, καλό είναι να το συζητήσετε με την δασκάλα για να βρείτε από κοινού μια λύση.

Πηγή: HappyParenting.gr

Δεν θα πιστέψετε, τί θέλει να ντυθεί η κόρη μου
τις απόκριες - #hello_εφηβεία

(Εδώ δεν μπορώ να το πιστέψω εγώ ακόμα.)
Έτσι ξεκινούν όλα τα άρθρα, που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή.Ε, τούτο έχει έναν λόγο αλήθειας, γιατί δεν θα πιστέψετε, τί άκουσα η μάνα.Ακόμη να το χωνέψω.

..... ποτέ δεν ήμουν η μαμά που ονειρευόμουν να δω το κοριτσάκι μου πριγκίπισσα, βασίλισσα, νεράιδα και κάθε αέρινη οπτασία με οργάντζες και τούλια, αλλά όχι κι έτσι.
#hello_εφηβεία και θα το κάνω hastag, γιατί το βλέπω να “παίζει” πολύ από εδώ και στο εξής.

Κάθομαι να γράψω αυτό το άρθρο και γελάω.
Γελάω με την καρδιά μου με τις αντιδράσεις της κόρης μου.
Η περίοδος της εφηβείας είναι στα κόκκινα, αλλά έχει απίστευτο ενδιαφέρον (εκτός από τα τεράστια αποθέματα υπομονής που χρειάζονται).
Σαν γονιός είναι λες και ανεβαίνεις επίπεδο αντίληψης… επίπεδο διανόησης.
Ανεβαίνεις γενικά πίστα, βρε παιδί μου!
Οι ατάκες της κόρης είναι πια απανωτές και αποστομωτικές και δεν αφήνει πολλά περιθώρια αντίδρασης.
Δεν είναι πια απλές ατάκες.
Είναι η προσωπικότητα που διαμορφώνεται μπροστά μας και δεν προλαβαίνω να καταγράφω. Ή… δεν έχω την ανάγκη να καταγράφω.
Νιώθω ότι κάποια πράγματα χρειάζεται απλά να τα ζεις.
Ξέρετε, ως blogger, μπορεί πολύ εύκολα να πέσεις στην “παγίδα” να είσαι με ένα σημειωματάριο στο χέρι και να καταγράφεις τα πάντα.
Το ονομάζω “παγίδα”, γιατί κάποια πράγματα, δεν έχουν ανάγκη καταγραφής σε κείμενο.
Νομίζω μάλιστα, ότι κάτι τέτοιο τα αποδυναμώνει.
Είναι αυτές οι φορές που αρκεί να αφήσεις τη στιγμή να σε συνεπάρει και τίποτε περισσότερο. Έτσι νομίζω.
Έχω 1-2 σκηνικά που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, για να πάρετε μια μικρή γεύση από το μεγαλείο, που ζούμε στο σπίτι καθημερινά.
Πάμε, λοιπόν!
Ήταν πριν λίγες μέρες, που ενώ μου έλεγε την Ιστορία, εκνευρίστηκε, γιατί της ζήτησα επίμονα να μου ξαναπεί το μάθημα.
Εκείνη δεν ήθελε και θύμωσε. Στην επιμονή μου , λοιπόν, και επειδή ήθελε να ξεσπάσει το θυμό της (#hello_εφηβεία), πήρε ένα μπαλάκι που είχε στα χέρια της και το πέταξε με δύναμη στην άκρη του δωματίου.
Η έκφρασή μου εκείνη την ώρα ήταν αυστηρή, οπότε με κοιτάζει και μου λέει:
“Τί; Περνούσε ένα μυγάκι και το σκότωσα”.
Kάποια άλλη φορά την είχα στείλει να κάνει μόνη της κάτι για πρώτη φορά.
Για μία μάνα κάθε πρώτη φορά για το παιδί της, φαντάζει ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα κι ένας ένας λόγος να συγκινηθεί, οπότε και όταν ήρθε κοντά μου, την αγκάλιασα την φίλησα και γυρίζει και μου λέει:
“Σιγά το κατόρθωμα, βρε μαμά! Δεν έκανα τίποτα. Περπατούσα. Γι' αυτό συγκινήθηκες; Αει, καλά! Το’χασες!”
Και είχε ένα μικρό δίκιο, μεταξύ μας.
Έρχεται, που λέτε, η εποχή της αποκριάτικης στολής, .... οπότε και ήρθε η ανακοίνωση της φετινής επλογής της:
“Μαμά, φέτος θέλω να ντυθώ Χάρος!”

Η πρώτη (εσωτερική) αντίδραση :
ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ ΜΟΥ!
Η δεύτερη (συγκρατημένη εξωτερικευμένη ψύχραιμη) αντίδραση:
“Πώς προέκυψε αυτό, αγάπη μου;”
-“Γιατί; Δεν σου αρέσει;”
-“Δεν θα σου πω ψέμματα.
Όχι, δεν μου αρέσει. Αλλά θα με ενδιέφερε να ακούσω, πώς ακριβώς το αποφάσισες και τί σημαίνει για σένα.”
-“Έχουμε πει με τους φίλους μου, να ντυθούμε κάτι που δεν θα φαινόμαστε, οπότε σκέφτηκα μια στολή που θα είναι όλη μαύρη, με μαύρη κουκούλα και μαύρη μάσκα. Ε, τί είναι τόσο μαύρο; O Xάρος.”
-” Και ο Ζορό, αγάπη μου, μαύρα φοράει και μαύρη μάσκα. Κι έχει και μαύρη κάπα. Και ο Σούπερμαν .....

Το σκέφτεται λίγο και μετά λέει…
“Ναι, βρε μαμά, αλλά… δεν είναι τόσο εντυπωσιακό.
Εσένα σε πειράζει, δηλαδή, να ντυθώ Χάρος;
Ένα παιχνίδι είναι, βρε μαμά!
Ξέρω ότι είναι άγριο πράγμα, αλλά….σιγά.
Σκέψου ότι εγώ θα παίζω με τους φίλους μου χαρούμενη. Τί σε πειράζει;”
Με αποστόμωσε.

Σε μία ακόμη προσπάθεια για να δώσει μια ευκαιρία (σε μένα ουσιαστικά), πήρε ένα διαφημιστικό φυλλάδιο που είχε πολλές στολές και τις απέρριψε όλες. 

Η μία έχει τουτού και “Δεν θα μπορώ να τρέχω” (είχε δίκιο), η άλλη “Είναι πολύ κοντή και είναι σαν να μην φοράει τίποτα” (είχε δίκιο κι εδώ)…προβληματίστηκε πολύ και τελικά έρχεται με αποφασιστικότητα και μου λέει.
“Μαμά, μπορεί να μην σας αρέσει, αλλά εγώ θέλω να ντυθώ Χάρος!” (#hello_εφηβεία)
Κάτι μου λέει, ότι δεν θα αλλάξει γνώμη.
Και κατά βάθος δεν με πειράζει.😉
Μόνη της παρουσίασε τα επιχειρήματα.
Αφού θα είναι χαρούμενη.
Θα είναι ο πιο γλυκός και χαρούμενος Χάρος, που έχω δει (ΤΙ ΛΕΩ, ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ ΜΟΥ!! ΜΑΖΕΨΤΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΣ. ..Και ο Brad Pitt στο Joe Black δεν ήταν άσχημος.😉)
(Μεταξύ μας, θα ξανακάνω μια κουβέντα κι αν τα καταφέρω, θα σας πω .)

Μαμά Μαμαδοπούλου


© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki