Wednesday 17 May 2017

Philipp Budeikin: Το κτήνος αυτό δημιούργησε
την «Μπλε Φάλαινα» που οδήγησε πάνω από 130 εφήβους στην αυτοκτονία - Blue Whale suicide 'game'

Man who invented Blue Whale suicide 'game' 
aimed at children says his victims who kill themselves 
are 'biological waste' and that he is 'cleansing society'
Η μητέρα της 13χρονης Maylen που πριν λίγες μέρες βρέθηκε απαγχονισμένη, αδυνατεί να περιγράψει τον πόνο που νιώθει και λέει στην El Mundo πως δεν ήξερε ότι η κόρη της είχε πέσει στα δίχτυα της θανάσιμης πρόσκλησης που ονομάζεται «Γαλάζια Φάλαινα». 
Η Maylen, αυτοκτόνησε σε μια πόλη στην Κολομβία καθώς είχε φτάσει στην τελική δοκιμή. 
Κανείς, ούτε οι φίλοι της, δεν ξέρουν γιατί δέχτηκε την θανάσιμη πρόκληση και έφτασε να βάλει η ίδια τέλος στη ζωή της. «Μαμά, υπάρχουν μπλε φάλαινες;» είχε ρωτήσει μια μέρα η 13χρονη και η μητέρα της απάντησε αθώα πως υπάρχουν, αλλά είναι είδος υπό εξαφάνιση.
Ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε και δεν είχε την παραμικρή ιδέα τι σήμαινε αυτή η ερώτηση. Δύο μήνες αργότερα, στις 28 Απριλίου, το σώμα της Maylen Lizette κρεμόταν από ένα σχοινί. 
Η 37χρονη μητέρα δεν είχε ποτέ της ακούσει για την θανάσιμη πρόκληση και, όταν ενημερώθηκε, άρχισε να συνδέει γεγονότα, περιστατικά και συμπεριφορές της κόρης της που μέχρι τότε περνούσαν απαρατήρητα. 
Η 13χρονη δεν ήταν όμως η πρώτη που πέθανε συμμετέχοντας στην διαδικτυακή πρόκληση που πλέον έχει λάβει διεθνείς διαστάσεις και κινητοποίησε τις αρχές παγκοσμίως. Οι αριθμοί για τα θύματα διαφέρουν από χώρα σε χώρα και από δημοσίευμα σε δημοσίευμα.
Στη Ρωσία, που θεωρείται η γενέτειρα της πρόκλησης, 16 αυτοκτονίες κοριτσιών έχουν συνδεθεί ευθέως με τη «Μπλε Φάλαινα». 
Συνολικά δεδομένα αναφέρουν πως μέσα σε δύο χρόνια υπάρχουν πάνω από 130 αυτοκτονίες ατόμων που αποδέχτηκαν την τελική πρόκληση.
Η πρόκληση αποτελείται από 50 δοκιμασίες τις οποίες οι συμμετέχοντες καλούνται να ξεπεράσουν. Ξεκινά με απλά βήματα, όπως το να ζωγραφίσουν ένα ζώο, να ξυπνήσουν αργά τη νύχτα, να παρακολουθούν ταινίες τρόμου για μια ολόκληρη μέρα και διάφορα άλλα τεστ.
.................
Ο άνθρωπος πίσω από το αρρωστημένο «παιχνίδι αυτοκτονίας» φέρεται να είναι σε φυλακή της Ρωσίας, είναι μόλις 21 ετών και εξακολουθεί να δέχεται ερωτικές επιστολές από έφηβες που του παραδίδονται στο κελί του. 
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα (τα οποία όμως είναι αρκετά συγκεχυμένα) είναι ο Philipp Budeikin (γνωστός και με το ψευδώνυμο Philipp Lis) ο οποίος κατηγορείται για υποκίνηση τουλάχιστον 16 αυτοκτονιών στις οποίες είχε άμεσα εμπλακεί. 
Ο Ρώσος ο οποίος συνελήφθη το Δεκέμβριο του 2016, έχει ομολογήσει τα εγκλήματά του και με κυνισμό αναφέρει ότι θεωρεί τα θύματά του «βιολογικά απόβλητα», ότι χαίρεται που πέθαναν και πως η δοκιμασία αυτή «καθαρίζει την κοινωνία».

Στην ίδια συνέντευξή του στην εφημερίδα SaintPetesburg, υποστήριξε πως οι έφηβοι «πέθαναν χαρούμενοι, τους έδωσα ό,τι δεν είχαν στην πραγματική ζωή... τη ζεστασιά, την κατανόηση και την επικοινωνία». 
Οι ρωσικές αρχές λένε ότι έλαβαν δεκάδες ερωτικές επιστολές από κορίτσια με παραλήπτη τον κρατούμενο στις φυλακές Kresty στην Αγία Πετρούπολη, και πως εν αναμονή της δίκης που θα γίνει το Νοέμβριο η νομοθεσία λέει ότι δεν μπορούν να απαγορεύσουν την παράδοσή τους.

Η ψυχολόγος Veronika Matyushina δήλωσε: «Πιθανότατα, τα νεαρά κορίτσια που ερωτεύτηκαν τον Philipp Lis δεν έλαβαν αρκετή αγάπη και προσοχή από τους γονείς τους και αυτός ο όμορφος νέος τους έδωσε μέσα από το Διαδίκτυο κάποια υποστήριξη και την προσοχή που επιδίωκαν». Ο Anton Breido, ανώτερος αξιωματικός της εξεταστικής επιτροπής, προειδοποίησε: «Ο Budeikin γνώριζε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνει για να έχει το αποτέλεσμα που ήθελε. Ξεκίνησε το 2013 και από τότε έχει τελειοποιήσει την τακτική του και διορθώσει τα λάθη του. Αυτός και οι βοηθοί του αρχικά προσέλκυσαν τα παιδιά σε ομάδες στο VK (δημοφιλής πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης στη Ρωσία).
Ο στόχος τους ήταν να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά και στη συνέχεια να καταλάβουν εκείνους που θα επηρεάζονταν περισσότερο από την ψυχολογική χειραγώγηση. 
Από τους 20.000 ανθρώπους, ήξεραν ότι μόνο 20 θα ήταν κατάλληλοι». 
Το "παιχνίδι" ξεκίνησε με απλές εντολές και πολλοί έφηβοι αποχώρησαν γρήγορα γιατί το βρήκαν βαρετό. 
Εκείνοι που έμειναν είχαν πολύ μεγαλύτερες αποστολές, όπως το να κόψουν τις φλέβες τους, να σκαρφαλώσουν σε μια οροφή κτηρίου ή να σκοτώσουν ένα ζώο και να μεταδώσουν το βίντεο ως απόδειξη.

Πολλοί αποχώρησαν και σε αυτό το στάδιο, αλλά όσοι έμειναν ήταν έτοιμοι να υπακούσουν καθώς ένιωσαν ότι η θέση τους στην κλειστή ομάδα ήταν πολύτιμη και θα έκαναν κυριολεκτικά τα πάντα για να παραμείνουν μέσα. 
«Ένα από τα προβλήματα για εμάς ήταν ότι 15 παιδιά που αυτοκτόνησαν κατά τις εντολές του διαχειριστή είχαν λάβει εντολή να διαγράψουν όλη την αλληλογραφία στους λογαριασμούς των social media κάτι που όλα το έκαναν», 
λέει ο αξιωματούχος. 
Ωστόσο υπήρξε ένα 12χρονο κορίτσι που δεν υπάκουσε και αυτό παρείχε στους ερευνητές σημαντικά στοιχεία για να φτάσουν στον Budeikin και σε μία από τις ομάδες που διοργάνωσε.

«Υπήρχαν κάποιοι με τους οποίους απλά επικοινωνούσα, οι οποίοι αυτοκτόνησαν αργότερα αλλά χωρίς την άμεση επιρροή μου», λέει ο 21χρονος μιλώντας για το πώς ουσιαστικά οι μιμητές του είναι ακόμη ένα πρόβλημα καθώς συνεχίζουν να διαδίδουν την πρόκληση. 
Ο ερευνητής Breido είπε ότι ο Budeikin δεν είχε φίλους στο σχολείο και ότι η μητέρα του δεν του είχε αφιερώσει όσο χρόνο θα έπρεπε. «Ήταν σε σύγκρουση με τους συνομηλίκους του, δεν τα πήγαινε καλά στις σπουδές του και ξόδευε πολύ χρόνο online. 
«Έτσι, ένας άνθρωπος που ποτέ δεν έχει δημιουργήσει καμία σχέση με κανέναν ξαφνικά ένιωσε ότι ήταν υπεύθυνος για τις ζωές άλλων» λέει ο ερευνητής εκτιμώντας πως κάποια στιγμή, αυτή η δύναμη τον είχε κάνει να πιστεύει πως είναι ανέγγιχτος και πανίσχυρος. Νεαρά κορίτσια, θύματα του «Blue Whale»

Εμποδίζοντας την Ανάπτυξη των Παιδιών

Πολλές φορές οι γονείς θέλοντας να κάνουν καλό στα παιδιά τους, συμπεριφέρονται με έναν τρόπο που επιτυγχάνουν δυστυχώς το αντίθετο αποτέλεσμα. 
Συνήθως αυτός ο τρόπος αφορά διάφορες υπερβολικές μορφές διαπαιδαγώγησης κι όχι τις προθέσεις καθ' αυτές. Οι προθέσεις – μπορεί κανείς να υποθέσει – ότι είναι a priori καλές. 
Το πρόβλημα λοιπόν βρίσκεται στην υπερβολή.
1. Υπερβολική αγωνία. 
Πολύ συχνό χαρακτηριστικό στην συμπεριφορά των γονιών απέναντι στα παιδιά τους είναι η αγωνία, ο φόβος, κυρίως μήπως πάθουν κάτι. Μην πέσουν, μην χτυπήσουν, μην τρομάξουν, μην φοβηθούν, μην ανησυχήσουν... ο κατάλογος είναι ατελείωτος!

2. Υπερβολική καθαριότητα. 
Κάποιοι γονείς προτιμούν ένα καθαρό ρούχο, καθαρά χέρια και καθαρά γόνατα ακόμα κι αν το τίμημα είναι η “ψυχική αποστείρωση”. Αφήστε τα παιδιά να λερωθούν! Αφήστε τα να δοκιμάσουν, να παίξουν,... και ας λασπωθούν, ας λερωθούν κι αυτά και τα ρούχα τους! Η αίσθηση ελευθερίας για ένα μικρό παιδί είναι ανεκτίμητη και αναντικατάστατη.

3. Υπερβολική προσδοκία. 
Η προσδοκία είναι μια τεράστια παγίδα. Είναι θα λέγαμε “σαν το αλάτι”. Σε λογική (μικρή) ποσότητα νοστιμεύει το φαγητό αλλά στην υπερβολική χρήση του γίνεται πρόβλημα και για την γεύση και για την υγεία συνολικότερα. 
Θέλουν προσοχή οι προσδοκίες μας (εδώ το ίδιο ισχύει και για τους ίδιους τους εαυτούς μας ως ενήλικες!). Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τα παιδιά μας γι΄αυτό που είναι και γι' αυτό που μπορούν και όχι για αυτό που θα θέλαμε ή γι' αυτό που “θα έπρεπε”. Διαφορετικά τα καταπιέζουμε και τα φορτώνουμε ενοχές που δεν καταφέρνουν να μας ευχαριστήσουν...

4. Υπερβολική σημασία για το ''τι θα πει ο κόσμος''. 
Έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες να αφουγκραστούμε την εκτίμηση των άλλων για εμάς, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε απ΄τον πραγματικό μας εαυτό, αυτό που αυθεντικά θέλουμε οι ίδιοι, θυσιάζοντας τις επιθυμίες μας και τις δυνατότητες μας στο βωμό της δημόσιας εικόνας. 
Υιοθετούμε πρότυπα από την τηλεόραση, τα περιοδικά, από κάθε τι άλλο έξω από εμάς καταπιέζοντας τον εαυτό μας να γίνουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε. 
Και δυστυχώς πολύ συχνά παρασυρόμαστε από την λογική αυτή και αντιμετωπίζουμε έτσι και τα παιδιά μας: Nα είναι φρόνιμα, υπάκουα, καθαρά, καλοί μαθητές, χωρίς λάθη στην συμπεριφορά, στην εικόνα, στους τρόπους τους...
👦👧👦👧👦👧
Τα παιδιά είναι και πρέπει να μείνουν παιδιά, να μεγαλώσουν διανύοντας τα χωράφια της παιδικότητας τους, να περάσουν το φάσμα της αθωότητας τους, να μάθουν μέσα από τα λάθη , να πέσουν , να χτυπήσουν, να λερωθούν, να τσακωθούν, να...
Ας αφήσουμε τα παιδιά να χαρούν τη μοναδική αυτή περίοδο στην ανάπτυξη τους, την ανεπανάληπτη, την περιβόητη, την αξιοζήλευτη Παιδική Ηλικία.

Γιάννης Ξηντάρας. 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki