Ιωάννης ο Θεολόγος και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης

Kατά τη διάρκεια των Pωμαϊκών και πρώτων μ.X. αιώνων, το νησί της Πάτμου συνδυάζεται με το Χριστιανισμό κατά τρόπο άρρηκτο και διαρκή. 
Ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού Χριστού Iωάννης, εξορίζεται το 95 μ.Χ. στην Πάτμο από τον αυτοκράτορα Δομητιανό και βρίσκει καταφύγιο σε Σπήλαιο που ευρίσκεται στη μέση του λόφου μεταξύ Σκάλας και Χώρας.

Εκεί με τη βοήθεια του μαθητή του Πρόχορου ο Ιωάννης έγραψε καθ υπαγόρευση του Θεού το θεόπνευστο βιβλίο Αποκάλυψη. Πρόκειται ουσιαστικά για μια κοιλότητα μέσα στη γη όπου ο Απόστολος της Αγάπης είχε ένα θεϊκό όραμα έπειτα από το οποίο έγραψε το βιβλίο της Αποκάλυψης, υπαγορεύοντάς το στον Πρόχωρο. 
Ο Θεός αποκαλύφθηκε εδώ στον Ιωάννη, πατώντας στο έδαφος, έτσι το μέρος θεωρείται Θεοβάδιστο και αποκαλείται συχνά Ιεροσόλυμα της Μεσογείου.
Το πέτρωμα του σπηλαίου ονομάζεται τραχείτης: είναι γρανιτοειδές και προέρχεται από τα βαθύτερα στρώματα της γης. Για να πήξει χρειάζεται πολύ υψηλές θερμοκρασίες και πολλούς γεωλογικούς αιώνες. 
Στα σημεία όπου έχουν αναπτυχθεί οι υψηλότερες θερμοκρασίες φαίνονται γυαλιστεροί κρύσταλλοι. Στην οροφή του σπηλαίου υπάρχει ένα τριπλό ρήγμα που προκλήθηκε από την παρουσία του Θεού.

Το Σπήλαιο ανακαινίσθηκε από τον Όσιο Χριστόδουλο, όταν ήλθε στην Πάτμο (1088).

Σήμερα ο προσκυνητής μπορεί να δει το σημείο που γράφτηκε η Αποκάλυψη, τον τόπο κατακλίσεως του Ιωάννη, τον πελώριο βράχο που σχίστηκε όταν ο Θεός του υπαγόρευσε την Αποκάλυψη, το σημείο στο οποίο ο Ευαγγελιστής ακουμπούσε το κεφάλι του για να ξεκουραστεί και ένα κοίλωμα στον βράχο από όπου πιανόταν για να σηκωθεί. 
Η μεγαλοπρέπεια του βράχου προκαλεί δέος.
Κεντρικό εικονογραφικό θέμα αποτελεί η παράσταση του Αγ. Ιωάννου που υπαγορεύει στον Πρόχορο την Αποκάλυψη.
Για τις ανάγκες της λατρείας των πιστών, από τον 17ο αιώνα το Σπήλαιο διαμορφώθηκε σε δισυπόστατο Ναό, όπου ένα μέρος του είναι αφιερωμένο στην αγία Άννα.
Το Ιερό Σπήλαιο εντάσσεται σε ενιαίο συγκρότημα κτισμάτων και εκκλησιών, που ονομάζεται Aποκάλυψη. 
 Συγκροτείται από αποθήκες, κελιά, τα παρεκκλήσια της Αγ. Άννας, του Αγ. Αρτεμίου και του Αγ. Νικολάου, τα πρώτα κτίσματα της Πατμιάδας Σχολής, κοντά στα οποία ο τάφος ενός σπουδαίου διδασκάλου, του Δανιήλ Κεραμέως. Η Πατμιάδα Σχολή λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Το 1999 το Σπήλαιο της Αποκάλυψης κηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO μαζί με την Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Ο Ιωάννης με τον μαθητή του Πρόχωρο και παρέμειναν στην Πάτμο για 18 μήνες. Το 97μ.χ. γύρισαν στην Έφεσο όπου, σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία, ο Ιωάννης έγραψε εκεί, το τέταρτο ευαγγέλιο.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, αφού, ύστερα από θείο φωτισμό, προέβλεψε ότι επρόκειτο να μεταστεί από την παρούσα ζωή στην αιώνια και ατελεύτητη, παρέλαβε τους μαθητές του και βγήκε έξω από την Έφεσο. Εκεί σε ένα σημείο υπέδειξε να ανοιγεί τάφος. Μόλις έγινε αυτό, μπήκε μέσα ζωντανός και κοιμήθηκε με ειρήνη. 
Ο τάφος αυτός εφεξής έγινε πηγή ιαμάτων.
Η σημερινή εορτή (8 Μαίου) συνδέεται με την ανάδυση θαυματουργικής κόνεως από τον τάφο του Ευαγγελιστού, μέσω της θαυματουργικής επενέργειας του Αγίου Πνεύματος, που οι ντόπιοι την αποκαλούσαν «επίγειο μάνα».

Η φράση που συνεχώς έλεγε στους μαθητές του ο Απόστολος Ιωάννης: «τεκνία μου, ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ιωαν. ιγ΄ 34), σημαίνει, παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο και όταν οι μαθητές του ρώτησαν γιατί συνεχώς τους λέει την ίδια φράση, αυτός απάντησε «διότι είναι εντολή του Κυρίου, και όταν αυτό μόνο γίνεται, αρκεί».

Το Χαμομηλάκι

Απτική Αμυντικότητα: Γιατί δεν με αγκαλιάζει το παιδί μου;

Πολλές φορές αναρωτιέμαι… γιατί; 

Δεν είμαι καλή μάνα; 

Δεν είμαι καλός πατέρας; 

Γιατί το παιδί μου δεν θέλει την αγκαλιά μου;

Η φυσική αντίδραση ενός γονέα, όταν κλαίει το μωρό του, είναι να το πάρει αγκαλιά και να το ηρεμήσει. Τι συμβαίνει, όμως, όταν το κλάμα δεν σταματάει με την αγκαλιά αλλά, αντιθέτως, γίνεται εντονότερο

Σύμφωνα με την Srivastava (2016), η αφή είναι η πρώτη αίσθηση που γνωρίζει το έμβρυο μέσα στην μήτρα. 

Είναι η αίσθηση που κυριαρχεί στην βρεφική ηλικία έως ότου να υπερισχύσουν οι κινητικές και γνωστικές μας δεξιότητες. 

Μέσω της αφής, αντιλαμβανόμαστε τον πόνο, τη θερμοκρασία, το ελαφρύ άγγιγμα και την βαθιά πίεση.

Πολλά παιδιά, όμως, δεν αντιδρούν ως συνηθίζεται στα απτικά ερεθίσματα του περιβάλλοντός τους. 

Σύμφωνα με έρευνες, ένα 5-15% του νευροτυπικού πληθυσμού παρουσιάζει αισθητηριακές διαταραχές, ενώ το ποσοστό εκτοξεύεται στο 80-90% σε παιδιά με διαταραχές αυτιστικού φάσματος. 

Μία αισθητηριακή διαταραχή που συναντάται συχνά στην κλινική πράξη, είναι η απτική αμυντικότητα, ένα σύνολο, δηλαδή, μη τυπικών συμπεριφορών και συναισθηματικών αντιδράσεων σε διάφορα απτικά ερεθίσματα, τα οποία, από τη φύση τους, δεν προκαλούν δυσφορία στον άνθρωπο (Srivastava, 2016).

Κάποια συμπτώματα, στην καθημερινότητα ενός παιδιού, 

μπορεί να είναι (Schaaf and Mailloux, 2015):

• Ενόχληση σε νέα ρούχα ή στις ετικέτες των ρούχων.
• Αποφυγή ανθρώπινου αγγίγματος (χάδι, αγκαλιά).
• Αποφυγή παιχνιδιού με δαχτυλομπογιές, κόλλα, άμμο, πλαστελίνη, χώμα ή και άλλα παιχνίδια που ίσως λερωθεί το παιδί.
• Δυσανασχέτηση με το βούρτσισμα των δοντιών περισσότερο απ’ ό,τι άλλα παιδιά στην αντίστοιχη ηλικία.

Η απτική αμυντικότητα επηρεάζει άμεσα την ανάπτυξη, την κινητική μάθηση των παιδιών και, γενικότερα, την καθημερινότητά τους. 

Εάν το παιδί σας παρουσιάζει κάποιες από τις άνω συμπεριφορές σε έντονο βαθμό, συμβουλευτείτε άμεσα έναν εργοθεραπευτή εξειδικευμένο στην θεραπεία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης.
.

Σταυρούλα Δρογκάρη - Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια. 

talcmag

Το Χαμομηλάκι