Saturday 6 August 2016

Διακοπές «α λα Καινούργιου».... Διακοπές για μας ή για τους … άλλους;;

Πάντα πίστευα ότι οι διακοπές είναι υπερτιμημένες. 
Άμα πλησιάζει το καλοκαίρι, οι πάντες ασχολούνται με τις διακοπές τους. (Μιλάμε βέβαια γι’ αυτούς που μπορούν πλέον να πάνε διακοπές, επειδή πολλοί δυστυχώς είναι αυτοί που θα μείνουν σπίτι τους, αν δεν κινδυνεύει κι αυτό να τους το πάρουν.) 
Οργανώνουν την εξόρμηση τους από τον χειμώνα. Περνούν αμέτρητες ώρες στο ίντερνετ μελετώντας το trivago και το Trip Advisor, για να διαλέξουν τον τόπο της «αποδημίας» τους. Μετράνε τις μέρες που θα πάρουν άδεια. 
Το κοινοποιούν παντού και το χειρότερο, σε υποβάλλουν σε ερωτήσεις του τύπου, που θα πάτε φέτος, τι θα κάνετε το καλοκαίρι.... Και δεν φτάνει αυτό, υφίστασαι και μια κριτική της μορφής: ααα, δεν είναι ωραία εκεί, έχω πάει, (παντού έχουν πάει), ή είναι πολύ ωραία εκεί αλλά να πάτε στην τάδε παραλία, να φάτε στη τάδε ταβέρνα, ή στο τάδε μπαράκι ξεσαλώσαμε την τάδε φορά μέχρι το πρωί.
Και άμα επιστρέψεις με το καλό, άντε πάλι από την αρχή, που πήγατε, πως περάσετε, εμείς κάναμε αυτό, κάναμε εκείνο, κάναμε το άλλο και το παρ' άλλο....

Τώρα βέβαια μιλάμε, για διακοπές και εξορμήσεις σε μαγευτικά νησιά διάρκειας τριών ημέρων, άντε μιας βδομάδας, όχι τίποτε παραπάνω. Άντε να μαζέψεις τα μπαγκάζια σου, άντε να πας στο λιμάνι, άντε να ταξιδέψεις μισή και παραπάνω ημέρα, άντε να βρεις το κατάλυμά σου και μετά βουρ μετά μανίας να καταναλώσεις με άγχος το χρόνο που διαθέτεις. 

Και μετά το μαρτύριο της επιστροφής....
Θυμάμαι, παιδάκι, μας έπαιρνε ο πατέρας μου και πηγαίναμε στο πλησιέστερο χωριό που είχε θάλασσα. Εκεί κάτω από τα πεύκα, κοντά στη θάλασσα, έστηνε ένα αντίσκηνο και εκεί κάναμε τις διακοπές μας. Είμασταν όλοι μαζί, αυτό ήταν το κυριότερο. Παίζαμε και έπαιζαν μαζί μας οι γονείς μας. Βουτούσαμε στη θάλασσα. Μαγείρευε η μάνα μας στο πετρογκάζ, ψήναμε μύδια σε μια λαμαρίνα στη φωτιά στην άμμο και τραγουδούσαμε όλοι μαζί. Ήταν μεγαλειώδεις διακοπές.
Είδα προχτές, μια δημοσίευση, για τον Ιερώνυμο, που πηγαίνει να «ξεκουραστεί» σε ένα μοναστήρι. Εκεί φροντίζει τα ζώα, φτιάχνει τυρί, καθαρίζει το εκκλησάκι μόνος του. 
Αυτές είναι: Ωραίες διακοπές.
Διακοπές δεν είναι να διακόψω τη ζωή μου, διακοπές είναι να διακόψω για λίγο τη ρουτίνα της ζωής μου.
Η Αργυρούλαη μικρή φώκια, 
έχει τους λόγους της να λιάζεται
Πάνε στην παραλία αρπάζουν μια ξαπλώστρα και λιάζονται εκεί ολημερίς κι ολονυχτίς. Για να μαυρίσουν, να κάνουν χρώμα, να προσκομίσουν στην επιστροφή τους το τεκμήριο των διακοπών τους. 
Μα όλη μέρα σε μια ξαπλώστρα; Τι είσαι μπουγάδα και περιμένεις να στεγνώσεις;
Υπάρχουν beach bars που διαθέτουν στην … άκρη ειδικό χώρο του … λωκού. Για να μην αφήσει σημάδια λέει στο μαύρισμα. Λιάζονται μπρούμυτα, αμίλητες και ακούνητες όλη μέρα για ομοιογενείς, χρωματικά,… γλουτούς. 
Μα γιατί; Για ποιον είναι αυτό το μαύρισμα; Σε ποιον θα το δείξουν; Και ακόμη χειρότερα σε πόσους θα το δείξουν; Αλλά και στον έναν ‘τυχερό’ που θα τον δείξουν, λέτε αυτός να ξετρελαθεί από την χαρά του για το "όλον μαύρο"; Ακόμη, ακόμη, πόσους θα κατακτήσουν στο θερινό ντελίριο με τα … ομοιογενή λοκωμέρια τους; Πόσοι θα τα δουν;
Και μη νομίσετε ότι μιλάμε για έφηβες και νεαρές. Πιο σοβαρές είναι αυτές. Μιλάμε για 40αρες και 50άρες και βάλε.
Αλλά τι να πεις, όταν στα mail που σου έρχονται, ακόμη και από ειδησεογραφικά sites, οι τελευταίες ειδήσεις που σου στέλνουν είναι η νέα πόζα της κυρίας Καινούργιου (μιας ακόμη "προσφοράς" των ιδιωτικών καναλιών στον Πολιτισμό, τις Επιστήμες και την Τέχνη!) 
Μα ποια είναι η κυρία Καινούργιου; Και γιατί μας την δείχνουν; Τι έχει κάνει αυτή και μας την πλασάρουν; Έχει γράψει κανένα ποίημα; Έχει ζωγραφίσει κανέναν πίνακα, έχει παίξει σε καμιά ταινία, έχει κάνει θέατρο; Όχι δεν έχει κάνει τίποτε από όλα αυτά. Έχει καταφέρει το ανώτερο όλων. Τον απόλυτα μαυρισμένο λωκό.
Τώρα έχουν βγάλει κάτι βέργες, κάτι μπαστούνια, είδα που τα κρατάγανε, όχι όρθια για στήριγμα, αλλά οριζόντια. Αυτά που λέτε, αυτές τις βέργες τις έχουν και στερεώνουν το κινητό τους στη μια άκρη και το κρατάν από την άλλη, έτσι λοιπόν μπορούν να αυτο-φωτογραφηθούν, να βγάλουν selfie. Και αυτή τη σέλφι την ποστάρουν κατευθείαν στο Instagram. 
Και τη δημοσιεύουν λοιπόν στο Ινσταγκραμ και γράφουν επίσης από την όμορφη Αμοργό, από την ωραία Πάρο κ.ο.κ. Έτσι λοιπόν, καθάρισαν για φέτος, κατέθεσαν το τεκμήριο των διακοπών τους. Και που ξέρεις, μπορεί κανένα σάιτ να τις βάλει και σε καμιά δημοσίευση σαν άλλες "Καινούριες".
Και αναρωτιέσαι τελικά, για ποιον κάνουν διακοπές, για τον εαυτό τους ή για τους τρίτους, τους άλλους....

το χαμομηλάκι

1 comment:

  1. με βαθύ νόημα το άρθρο σας για όσους κατανοούν κάποια πραματάκια και θα σταθώ μονάχα στις 5 γραμμές που μου έμειναν... :
    Είδα προχτές, μια δημοσίευση, για τον Ιερώνυμο, που πηγαίνει να «ξεκουραστεί» σε ένα μοναστήρι. Εκεί φροντίζει τα ζώα, φτιάχνει τυρί, καθαρίζει το εκκλησάκι μόνος του.
    Αυτές είναι: Ωραίες διακοπές.
    Διακοπές δεν είναι να διακόψω τη ζωή μου, διακοπές είναι να διακόψω για λίγο τη ρουτίνα της ζωής μου.

    Διδακτικό άρθρο και για νεόκοπους επιχειρηματίες...

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki